Bu arada çocukluğumdaki gevrek ve çok lezzetli Kayseri pastırmasından geçmiş zaman olarak söz etmiş olmamı yadırgamış olabilirsiniz. Ancak bugün gerçekten de o pastırma artık yok. Bunun da nedeni, yüzyıllar boyu Kayseri'de pastırmanın Karpuzatan mevkiinde kurutulmuş olması ve buraya özgü mikrobiyal floranın pastırmaya o eşsiz lezzetini katması. Bugün Karpuzatan mevkiinin yapılaşması ve o belgeye özgü flora ile ilgili araştırmaların zamanında ihmal edilmesi sonucu, başka yerlerde kurutulan pastırmalarda çocukken damağımda kalan lezzeti bulamıyorum. Yine de pastırmayı çiğ ya da biraz tereyağı, bir dilim limon ile kağıtta fırınlayarak, sahanda üzerine yumurta kırarak ya da kurufasulye içine doğrayarak yediğimde sonsuz mutluluk duyuyorum. Tarih boyunca bu topraklarda yaşayan atalarımdan aktarılagelen gen özelliklerim benim için pastırmayı vazgeçilmez kılıyor. Baltacıoğlu hocanın tavsiyesini tutuyor ve dedelerim gibi, kokuta kokuta, tadını çıkara çıkara pastırma yemeye devam ediyorum.