Eziyet görseler de, itilip kakılsalar da, her gün gazetelerin üçüncü sayfalarına konu olsalar da, dizilerde reyting kancası, gazetelerde cinsel obje olarak kullanılsalar da, cinsiyet ayrımcılığı nedeniyle kariyer mücadeleleri engelli koşuya dönse de; kadınlar gümbür gümbür geliyor...
Hem de erkeklerin en iddialı olduğu branşta; sporda...
Son aylarda göğsümüzü kabartanlara bir baksanıza: Fenerbahçe Universal takımı kadınlar voleybolda şampiyonlar ligi şampiyonu oldu.
Dünya Salon Atletizm Şampiyonası'nda Aslı Çakır bronz madalya kazanıp hepimizi gururlandırdı. Euroleague kadınlar basketbol dörtlü finalinde iki Türk takımı; Galatasaray Medical Park ile Fenerbahçe mücadele etti. Düşünün; Avrupa'nın dört büyüğünden ikisi, bizim kızlar. Bu yazı cuma sabahı yazıldığı için, Fenerbahçe'nin finaldeki akıbetini bilmiyorum. İnşallah final maçına çıkmaya hak kazanmışlardır.

MİLLİ SPORUMUZ OLDU
Peki, biz erkekler ne yapıyoruz?
Futbolda yarı belimize kadar battığımız şike balçığının içinde debelenip duruyoruz. Fenerbahçe Kadın Voleybol takımı Bakü'de şampiyon oluyor, biz dönüşlerini karnaval haline getireceğimize havaalanında polisle çatışıyoruz. Galatasaray ile Fenerbahçe'nin Avrupa'nın en büyüğü olmak için kapıştığı maçta bu muhteşem gururu yaşayacağımıza, Abdi İpekçi Spor Salonu'nu ve çevresini savaş alanına çeviriyoruz.
Kadına şiddet milli sporumuz oldu.
Hem doğrudan, hem dolaylı yoldan...