İlk yarı biterken, Fenerbahçe'nin geçen seneden kalan genetiğinin, nasıl mükemmelleşme hamlesi içinde olduğunu çok net anlaşıldı. Ersun Yanal, Nisan'da gelen şampiyonluğun temelini Mehmet Topal'ı üçüncü stoper yaparak atmıştı. Dün de bu dizilişin artık kemikleştiği, Fenerbahçe'nin topu ayağına aldığı anda iki bekiyle orta sahasını beşlediğini gördük. Oyun alanı genişlemiş, tahtada önünde "savunma" yazanlar, aslında hücumun "ilk isimleri" haline gelmişti. Ve buna pas kalitesini üst düzeyde tutup, Diego ve Emre ile birlikte "akıllı" hamleler yapan orta saha eklendi. Resital verir gibi oynadılar. Yanal kanunları her şeyi ile sahadaydı. Top rakibe gittiğinde hemen üçlü sıkıştırmalar geldi. Kontrollü pas kullandırmadan, bir an önce topun kapılması için agresif hamleler de gecikmiyordu.
"Gelişerek, değişmek" dedikleri bu olsa gerek. Her şey bir tarafa bu "elit" oyuncu grubunun, disiplinden taviz vermeden, takımın parçası olarak kalmayı başarması büyük iş. Sırf bu görüntü ile, "kaldıkları yerden" diye başlayan yorumlar da yapabiliriz.
Muhtemelen bu yazıyı Diego'nun üstüne kurmamızı bekleyenler de olabilir. Çok şeyi değiştirecek, taraftarı etkileyecek ve rakibi tehdit edecek, "saf" bir performans ile oynuyor. Her şey bir tarafa O'nun verimini destekleyecek koşan ve çalışan bir oyuncu grubu da var çevresinde.
Cumartesi Sevilla maçı daha net bir analiz yapmamızı sağlayacak. Fenerbahçe'nin sezon başı yorgunluğunda saklanan "vaad ettiklerini", daha kolay görebileceğiz.