Şampiyonluk havasına giren Galatasaraylı futbolcular müthiş seyirci desteğini de arkalarına alarak maça çok hırslı ve tempolu bir başlangıç yaptı. Her an geliyorum diyen gol 13. dakikada Kerem-İcardi iş birliği ile geldi. Ancak bu golden 5 dakika sonra Galatasaray'da ben dahil kimsenin beklemediği bir duraklama devri başladı. Üstelik de devre sonuna kadar devam etti. Demek ki final periyoduna girilirken Buruk taktik olarak 'Biz nasıl olsa gol atabiliyoruz aman basit gol yemeyelim' diyerek kontrol futbolunun uygulanmasını istemiş.
İkinci yarı başlangıcı da bu şekilde oldu. Galatasaray yine hücum pres yapmıyor, kontrollü oynuyor ve bölüm bölüm hareketleniyordu. Sonra İcardi, Ali Şaşal'ın hediyesiyle farkı ikiye çıkarınca takım da seyirci de rahatladı. Sonra kendi kontrollerinde 90 dakikayı bitirdiler. Zaten bugünkü ortamda iyi futboldan çok netice önemli, onu da başardılar. Torreira bana göre yine basmadık yer bırakmayarak sahanın yıldızıydı. Skor avantajından sonra Boey asli defansif görevine öncelik tanıdı. Rashica gecenin en verimsiz oyuncusuydu. Bir de Mertens çok kötüydü ama nedense Okan Buruk onu fazla sahada tuttu. Kazımcan'ın çok iyi bir sol ayağı var, iyi de sıfıra bindirmeler yapıyor. Geliştirmesi gereken son topları iyi kullanması. Bence Galatasaray'ın hücumda en önemli silahı Kerem. Rıza Çalımbay'ı bazen anlamakta güçlük çekiyorum. Çok eksiği var takım kora kor oynuyor niye ikinci yarı 2 değişiklik yapıyorsun? Hele 1 tanesi zihinsel ve fiziksel futbolu bırakmış Ahmed Musa! Mertens'in Gradel'e yaptığı hareket net kırmızı. Hadi Arda Kardeşler cesaret edemedi ama VAR'daki Özgür Yankaya'da da yürek yok ki.