Ata Demirer ile Cem Yılmaz'ı arka arkaya seyrettim.. İkisini karşılaştıranlar yanlış yapıyorlar. Bu karışıklığa sebep olan biraz da Ata'nın kendisi, o da yanlış yapıyor..
Ata ile Cem'i karşılaştırmak, üzüm ile kiviyi mukayese etmeye benziyor. Tek ortak yanları ikisinin de tek başlarına güldürmesi. Onun ötesinde aralarında Himalayalar kadar fark var.
Cem Yılmaz, Stand up'çı.. ne yazık ki, bizde karşılığı yok, bu deyişin.. Anlatıcı o.. Cem Yılmaz olarak anlatıyor.. Yani anlatırken kendisi.. Müthiş bir anlatma yeteneği var. Müthiş bir tempo ile konuşuyor. Öyle anlatıyor ki, ne söylese gülüyorsunuz. Mizahı mükemmel.. Dünya çapında bir adam.. Benzerini geçin, yanına yaklaşanı yok!..
Ata Demirer, komedyen..
Anlatırken Ata Demirer değil.. Başkası.. "Gibi yapıyor" o.. Yani oynuyor.. Oyuncu.. Başarısı da burada.. Müthiş bir komedyen. Müthiş taklitler yapıyor.. Öldürüyor.. Etrafta aslan sürüsü varken otlayan bir geyik taklidi yaptı, sahiden ölüyordum.. Herkesi bire bir taklit ediyor. Sesi var. Müzik aletlerini çalabiliyor. Bu ona, çok güzel müzisyen taklidi yapma imkanı da veriyor. Bence tüm şovunu çok başarılı olduğu bu taklitler üzerine kurmalı.. Cem Yılmaz vari anlatıma dayalı mizahın dozunu mümkün olduğunca azaltmalı. Çünkü asıl yeteneği o alanda değil.
Ata Demirer, işini bilen bir rejisör yani yönetmenle birlikte müzikal bir gösteri hazırlarsa tavana vurur..