Bülent Toraman'ın emailini okurken utandım.. Deniz Toraman'ın kuşlarını unuttuğum için.. Hem de nasıl hayran kalmıştım, o enfes seramik yerleştirmeye.. Artİstanbul 2007'nin doruklarından biriydi..
Çok güvendiğim beynim artık ihanet etmeye başladı.. 200'den fazla sanatçı, binlerce eser olunca, hafızaya fazla güvenmemek gerek. Oysa unutulacak gibi değildi..
Mesele seramik sanatını ihmal değil Bülent.. Asla değil.. Mesele eskiyen kafa kağıdım!.
Ne yazık ki sergi kapandı.. Ben "Gidin, Deniz'in duvarını görün" demeden kapandı..