Türkiye'nin en iyi haber sitesi
HINCAL'IN YERİ HINCAL ULUÇ

Taş'ımı kaybettim!..

"Hayata beraber başladığımız
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir,
Gittikçe artıyor yalnızlığımız!." dizeleri geldi aklıma, güzel bir Bodrum gecesinde, Nebil'in bahçesindeki masanın etrafında toplanmış dostlarla ağabeyimi dinlerken..
Altı yıldır gelenek olmuştu, Bodrum'da Nebil geceleri.. Ve o gecelerin yıldızı da Savaş Ay'dı.. Elinde akordiyonu ile herkesi neşelendiren, coşturan, Bedri Ağabeye (Koraman) bile sirtaki yaptıran Savaş.. Nebil bu defa geceyi Savaş Ay adına düzenlemiş, eşini, kız kardeşini ve oğlu Ulaş'ı da davet etmişti.. Herkes Savaş'la anılarından söz etti minik minik..
Öcal Ağbim "Yüzlerce arkadaşım var. Ama 'Dost' dediklerim nerden baksam otuzu geçmez.. Onlar da birer birer azalıyor.. Biz de eksileceğiz, bir gün" derken, Cahit Sıtkı geldi aklıma.. "Gittikçe artıyor yalnızlığımız" deyişi geldi.. Öyle olmayacak mıyız?. Gelecek toplantıda kim olmayacak bilen var mı?. Bunun sırası da yok üstelik..
Bodrum'dan döndüm, sabah işe geldim.. Yasoş da dönmüş izinden.. Beni karşıladı. Sarıldık, ama bir buruk.. Musa Kardeşimin (Ünlütürk) Aachen'den attığı maili uzattı..
"Taş'ı kaybettik!.."
Dondum kaldım..
Taş, Aachenlı kardeşim.. Modern Folk Üçlüsü ile Berlin'de konser verdikten sonra, oraya katılmamızı sağlayan Mehmet Bari (Nurlar, ışıklar içinde yatıyor, biliyorum..) bizi Aachen'a davet etti. Orada harika bir Türk gurubu vardı.. Nasıl ağırladılar.. Mehmet'in ağbisi Velid Baba, Alev İrengün, Hacı Ercan, Musa ve işte bu Taş Kafa Vural.. "Taş" derdik kısaca ona..
Yıllarca yaz tatillerimi Köln ve Aachen'de bu gurupla yaptık.. Mehmet'i genç yaşta bir kalp krizi bizden alınca, bir daha oralara gidemedim.. Her köşesinde bir hatırası var, Mehmedimin gidemem ki..
Vural'la Londra'da, Paris'te, Türkiye'de çok buluştuk, ama tüm ısrarlı çağrılarına rağmen Aachen'a gidemedim.. En son bu baharda aramıştı.. "Hıncal Hocam, bu yaz tatil programına buraları koyacaksın mutlak" diyerek.. "He.. He.." dedim geçiştirdim..
İşte buyrun.. Aachen orda ama, Taş yok artık.. Şimdi hiç gidemem..
Sevgili Kline.. Ne aşktı o!. Vural "Kline/ Küçüğüm" derdi Elizabeth'e.. Harika bir kızdı Kline.. Harika eş, harika anne oldu..
Asıl onun yalnızlığını düşündüm birden.. Nerdeyse yarım asır.. O yalnızlık dolar mı artık?.
Bütün dostlara, bütün sevdiklerime, en başta da kendime hatırlatıyorum Cahit Sıtkı'yı..
Bir araya gelmek için hiç bir fırsatı kaçırmayın.. Olmadı fırsat yaratın.. Çünkü..
"Hayata beraber başladığımız
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir,
Gittikçe artıyor yalnızlığımız!."

Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubu’na aittir. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir bölümü kesinlikle kullanılamaz.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
SON DAKİKA