Hayatımın en mutlu bölümlerinden biridir, Ankara'da, Basıntepe'de yaşadığım yıllar..
Meslektaşım Burhan Dodanlı, apartman komşumuzdu. O zaman komşuluk vardı hâlâ.. Hani "Komşuda pişer, bize de düşer" derler.. Karşımda Burhan, alt katta Orhan'dan minik minik tencereler, dolu dolu tabaklar taşınırdı sık sık benim bekar evime..
Burhan.. Başkentin en sevilen, sayılan gazetecilerinden Burhan Dodanlı.. Önce Erdoğan, sonra Erkan kucağımıza doğdular desem yeridir. Yanımızda büyüdüler. İstanbul'a taşınınca koptuk tabii.. Hayat gailesi.. Mesafeler.. Haber alıyordum.. İki oğlan da başarılı olmuşlardı.
Hatta bir Antalya tatilimde, oraya yerleşip bir Tıp Merkezi açan Erkan'la buluştuk bile..
Sonra.. Sonrası bir gazete ilanı..
Erdoğan'ı ağır bir hastalık sonu kaybetmişiz'.
Başımız sağolsun Nurdane, Burhan ve Erkan kardeşlerim!.