Yani ne müthiş bir sezon kapanış konseriydi o, İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası (İDSO) için.... Bitsin istemedik..
Sadece, bu konser için Ankara'dan gelen kardeşim Kemaller'le biz değil, Lütfi Kırdar'ı tıklım tıklım dolduran seyirci de istemedi. Nasıl bir alkış tufanı.. Nasıl ayakta bir alkış, bir coşku..
Bülent Evcil başkanlığındaki yeni yönetim, "Sahnede bitse de gitsek diye uyuyan emekli memurlar" diye çok eleştirdiğim orkestrayı fişek gibi yapmış.. Bir de, akıllı, zekalı program yaptın mı, sonuç bu işte..
Konser bitti ama, iki de bis yaptıktan sonra, biz bitiremedik.. İndik aşağıya Borsa'ya..
Hava güzel.
Yazlık terası açmış, Rasim Dost..
Bir Marmara ve Boğaz uzanıyor ki, karşımızda.. Kemal, Eşi Nükhet, bize katılan, biraz da kızları Zeynep'e ikizi gibi benzediği için kızları yerine koydukları sanatçı arkadaşımız Nehir Erdoğan, çorbalarımızı içerken bir saat o konseri konuştuk. Batı'nın en sevdiğim yeridir bu.. Gece tiyatro, konsere gidildi mi, bitince eve koşulmaz. Bu yüzden oralarda suareler erken başlar zaten, 7.5, en geç 8'de..
Bitince, bir yerde oturulur, hafif bir şeyler atıştırmak, ya da bir tatlı şey yerken, tatlı tatlı konuşup, gece uzatılır..
Biz de uzattık..
İki harika solisti, Karen Gardeazabal'ı konuştuk. Meksikalı muhteşem soprano..
Daha ilk parçasında Delibes'i mikrofonsuz ve orkestra susmuşken söylerken, kendi sesine adeta gırtlağıyla eko yapar gibi söylerken büyüledi bizi.. Sonra dünya çapında bas baritonumuz Burak Bilgili, Carmen'den "Toreador" diye gürleyerek girdi salona..
.. Ardından müthiş ziyafet başladı. İkili düetler.. İtalya'da Bir Türk (Rossini) ve Aşk İksiri (Donizetti)..
Biter mi?. İki de bis yaptırdı seyirci, bu harika ikiliye.. Lehar'la bir de dans ederek söylediler, o harika valsi..
Arada bir tatlı hanım geldi yanıma..
"Beni hatırladınız mı" diye..
"Ben Burak'ın annesiyim" dedi.
"Yıllar önce sahnede oğlum söylerken siz 'Ne mutlu bu delikanlının annesine' dediniz, önümde.. Ben de o zaman size seslendim..
'Benim onun annesi' dedim.." Bir yazara bundan güzel ödül ne olur ki?.
İkinci yarının tamamı orkestranındı, İranlı ünlü Şef Alexander Rahbari ile..
Önce salonu bir kez daha coşturan o coşku dolu Camille Saint- Saens, Bacchanalesi.. Sonra, dünyanın en sevdiklerinden Ravel'in emsalsiz Bolero'su.
Bülent Evcil'in flüt solosu ile başladı ve finale kadar gittikçe yükselerek devam ederek, tavanı sarsarak bitti, müzik.. Binlerce seyirciye de tavan yaptırarak..
Şenova Ülker'in hasret kaldığımız trompetini de dinledik bu arada..
Teşekkürler, İDSO..
Teşekkürler Denizbank..
Orkestra Yönetim Kurulu Başkanı Bülent Evcil kardeşim başlarken kısa bir konuşma yaptı.. "Önceki sene Güney Amerika'da, bu sene Çin'de, tamamen profesyonel davetler alarak iki turne yaptık.
Bunlar, orkestramızın ulaştığı düzeyin sonucu gerçekleşen turnelerdir.. Devlete teşekkürümüz ayrı..
Ama bu orkestra, bu konserleri onbeş yıldır Deniz Bank'ın desteğiyle sürdürüyor, en pahalı konukları ağırlayıp, onlara eşlik ediyor.. Deniz Bank'a teşekkürler ederim!." .. ve orkestranın her konserinde hazır Deniz Bank Kültürel İlişkiler sorumlusu can kardeşim Perihan Yücel'i davet edip teşekkür plaketi verdi.
Deniz Bank Genel Müdürü Hakan Ateş de dostluğundan gurur duyduğum insanlardan biridir.
Bodrum Kale İçi Bale Festivali'ni de dünya çapında yapan onun desteğidir.
Ama ne yazık ki, Selman Ada ve arkasından gelenler bu festivali sıfırlayınca, Deniz Bank oradan çekildi..
İDSO'ya ısrarlı desteğin için teşekkürler, Deniz Bank..
Teşekkürler benim Ateş dostum!.