Hayatımda ilk kez bir reklama denk gelince kanal değiştiriyorum, televizyonun 'mute' tuşuna uçuyorum hatta bazen cihazı direkt kapatıyorum. O sırada ekran karşısında olmam da gerekmiyor üstelik. Evin herhangi bir köşesinden o sinir bozucu replikleri duymamla kumandanın üzerine pike yapmam bir oluyor. Eminim tahmin etmeniz zor olmamıştır: Turkcell'in Hido'lu reklamından bahsediyorum. Hangi yaratıcı metin yazarının aklına geldiyse, ardarda on kez sonu Nuuuri'yle biten cümleyi sıralamak, gerçekten tebrik etmek lazım. Ve böyle gıcık, antipatik bir reklama onay veren Turkcell yönetimini de. Onbilmemkaç yıllık Turkcell aboneliğimi sadece bu yüzden sonlandırabilirim. Ki ben öyle reklamlarla bir ürüne kafayı takacak insan da değilimdir. Bizim ailede bu konuda pek titiz olan kişi kızkardeşcaazım Yücel'dir. Bir reklamdaki insana sinir oldu diyelim, öldürseler gidip de o ürünü satın almaz. 'Reklamın tüketici üzerindeki etkileri' konulu bir araştırma için şahane bir denektir kendisi. Bense hiç takmam. Ama işte bu Nuuuri'li reklam beni deli ediyor deliiiiii! Üstelik Turkcell gibi devvvvv bir şirket bu kampanya için kimbilir ne kadar para harcamıştır? Oysa yine bugünlerde, daha önce adını sanını duymadığım, muhtemelen yeni bir süt firmasının reklamlarını dört gözle bekliyorum: Aynes süt! Eminim reklam bütçeleri Turkcell'in yanında minicik kalır. Ama doğru bir ajansla çalışınca daha piyasaya girer girmez sempati toplamayı başardılar bile. Hani genç kızın taze ve katkısız süt içmek için ineği Kezban'la dolaştığı reklam. Bayılıyorum inek Kezban'a da reklama da. Yalnız tabii alıngan bir millet olduğumuz için memleketin bütün Kezbanları birleşip 'İnek miyiz len biz?' diye ayaklanabilirler de. Hiç şaşırmam.