Polisiyeye, özellikle de Türk edebiyatının polisiye alanındaki gururu Ahmet Ümit'in romanlarına tutkun olduğumu daha önce yazmıştım.
Geçen gün muhteşem bir sürprizle karşılaştım. Ahmet Ümit, minik polisiye öykülerinin çizgi romana dönüştürüldüğü üç kitap göndermiş.
Dayanamayıp; ilkini Davulcu Davut'u Kim Öldürdü'yü yutarcasına okudum.
Hikaye nefis. Aptülika'nın (Abdülkadir Elçioğlu) çizgileri de öyle. Ahmet Ümit yine okurunu alıp mekanın orta yerine güzelce yerleştirmiş.
Bitirir bitirmez, hikayenin geçtiği Kuzguncuk'a koşmamak için kendimi zor tuttum.
İsmail Gülgeç'in çizgileriyle sunulan diğer iki kitap Tapınak Fahişeleri ve Çiçekçinin Ölümü'nü ise okumak için hafta sonuna bıraktım.
Çizgi romanı okurken, çocukluğuma gittim.
Bakırköy'deki İncirli Caddesi üzerinde halen bahçesi bulunan tek yapı olarak ayakta kalan Rüya Apartmanı'nın duvarında, bir yandan Tommiks-Teksas'ın yeni sayılarını okuyup bir yandan tezgah açarak eskilerini 20 kuruşa sattığım günleri hatırladım.
Acaba diyorum, kapağının içinde "Yüksel Aytuğ'a sevgilerimle" yazan Ahmet Ümit imzalı bu çizgi kitaplar benim tezgahta kaça giderdi?
Eminim, bu ticaret bana kamyon dolusu çatapat, kızkaçıran ve leblebi şekeri olarak geri dönerdi...