Kendi hikayeni anlatmanın insanı rahatlatan bir yönü var...
Biz yazarlar, hikayelerimizi yazıya döküyoruz.
Bazılarımız daha egoist nedenlerle yazıyor; içindeki zehri atmak için...
Kimi narsist yönünü beslemek, kendi fikrini empoze etmek için...
Kiminin derdi sansasyonel olabilmek, kiminin popüler olabilmek...
Bazıları; neyin gerçek, neyin abartı, neyin hayal ürünü olduğuna dair insanın aklını karıştırırlar...
GENEL BİR CİNNET HALİ
Kimi gerçekleri yazıyor, farklı fikirlerin karşılaştırmasını yapıyor.
Okuyucuya "Sen karar ver" diyor.
Kimi "İlla benim düşündüğüm gibi düşün" diyor; yoksa hırçınlaşıyor.
Kimi yazdıkça ruh sağlığımızı bozuyor, kimi yazdıkça iyileştiriyor...
Bazıları yazdıkça insanlıklarını kaybediyorlar...
Bazıları yazdıkça insanlaşıyorlar...
Bazıları fikir ayrılıklarını abartmadan tartışabilen, makul insanlar...
Bazıları ise abartanlar, halkı kutuplaştırmak için uğraşanlar...
Ben de her hafta yazıyorum bu köşede... Öyle "Popüler olayım, Medyatava'lara çıkayım, illa gündemde kalayım" gibi dertlerim yok!
Buna rağmen, gazetem 10 yıldır bu köşeyi bana veriyor... Çünkü medyada 'genel bir cinnet hali' gittikçe artarken, ruh sağlığını korumak isteyen okuyucu sayısının da gün geçtikçe arttığını biliyorlar...
BİZLERE TERAPİ OLUYOR
Madem elimizde milyon kişiye ulaşabileceğimiz bu kadar büyük bir olanak var, insanın kendisine 'Neden yazdığını?' hatırlatmasında da fayda var... İşte benim sebeplerim:
Bizi insan yapan şey, duygularımız...
Ben yazarken, kendi duygularımı, tecrübemi olabildiği kadar basit ve dürüst aktarabilmeye çalışıyorum.
Kendi hayatınıza açık ve dürüst olarak bakabildiğiniz zaman, hikayenizin bir anlamı oluyor.
Ben kendimi anlamak için yazıyorum.
Ben kendimi yazdıkça, siz kendinizi okuyorsunuz.
Ben yazarken kendimi sorguluyorum, siz okurken kendinizi...
Yazdıklarım hem bana, hem sizlere terapi oluyor diye düşünüyorum.
Amacım kendi fikirlerimi empoze etmek değil!
Ben kimim ki, okuyucuya "Benim gibi düşün" diyeyim?
SİZ OKSİJEN ALDIKÇA...
Bununla beraber, düşüncenin limitlerini esnetecek sorgulamaları yapmak hoşuma gidiyor.
İnsanlara genelde (kendileri ile ilgili) görmek istemedikleri şeyleri göstermek için yazıyorum.
İlla sizlere bir şey kazandırmak veya hayatınızı değiştirmek derdinde değilim...
Yeri geldiğinde hırslarınızdan kısa bir süre bile olsa sıyrılıp bir soluk almanızı sağlamak, yeri geldiğinde de "Bu hayat benim hayatım, istediğim gibi yaşarım" demenin, bencillik olmadığını gösterebilmek istiyorum...
Problemlerinize görünürde uygun bir çözüm bulamadığınız, aynı şeyleri tekrarlayıp farklı sonuçlar beklediğiniz bir dönemde, belki bu köşede okuduğunuz bir şey "Hımmm bunu hiç böyle düşünmemiştim" dedirtebilir.
Bir okurum, "Bazıları derinlere indikçe insanı boğar, ama siz ek oksijen veriyorsunuz" diye yazmış... Sizler o oksijeni almaya devam ettikçe, ben de yazmaya devam ediyorum.
