Esra Ceyhan'ı yeni nesiller pek bilmez, bir zamanlar o televizyon dünyasının 'keçinin olmadığı yerdeki Abdurrahman Çelebisi' idi.
Sonra gün oldu, devran değişti; Türk izleyicisi önüne yığılan alternatifler arasında Ceyhan'ı hiç umursamadı.
Belki de abartılı sevgi gösterisinden doğan samimiyetsizliği insanları korkutmuştu.
Stüdyoya gelen herkesi inanılmaz seven, tapan, en birinci hayranı olan, yerlere göklere koyamayan, en uyduruk şarkıcıları bile devlet sanatçısıymışçasına yücelten bir sunucuydu.

DÜŞÜŞ KOLAY DEĞİLDİR
Hal böyle olunca, inandırıcılığı gittikçe azaldı ve en sonunda kendini yok etti!
İzleyici herkese 'Aman efendim, inanın baştacımızsınız' muamelesi çeken bir kadını izlemeyi bir süre sonra reddetti.
Uzun süre işsiz kaldı.
Şimdiyse kendine kıyıda köşede, zar zor da olsa bir yer buldu.
Bu arada, başkalarına bakmasın diye uğruna kilolar verdiği, binbir emek harcadığı kocasından da boşandı.
Tüm bu düşüşler kolay değildi tabii...
Bu yüzden, bugünlerde internette dolanan görüntülere bakıp kızmayın bu kadına.
Yıllarca beraber yaşadığı, ailesinin bir üyesi saydığı, can yoldaşı kedisi ölünce, onu dolaptaki bozuk yemek gibi bir çöp kutusuna atmak yerine kıyamayıp mezar yaptıran adamın anonsunu yaparken, gülme krizine girmiş kendisi.
Belli ki evinde hiçbir hayvan beslememiş, insan ırkından başka Allah'ın yarattığı hiçbir cana yakınlık ve sevgi duymamış.
Bir de üzerine, empati yeteneği gelişmeyince; olan olmuş ve kedisini çöp tenekesine atmak yerine, doğru düzgün toprağa gömen adamla doya doya dalgasını geçmiş.
Olabilir arkadaşlar; insan bazen kendi ağlanacak hali aklına geldikçe, sinirleri bozulup her şeye gülebilir.
Yadırgamayın lütfen, attan inip eşeğe binme halleri sizin de başınıza gelebilir.
Yazıktır, yüklenmeyin bu kendini şaşırmışlığa!