Karalar bağladığımız, geceleri uyutmayan, içimizde büyüdükçe büyüyen o sorun acaba bu kadar büyütmeye değer mi?
Neden hemen gidip derdimizi çözecek o kişiyle konuşmuyoruz?
Konuşup iyi ya da kötü bir sonuca bağlamak, hiç konuşmayıp kendimizi yemekten daha iyi değil mi?
Hem gerçekten değer mi?
Bugüne kadar üzüldüğümüz şeylere değdi mi?
