Bianet'in 'Çorbaların Kardeşliği' yazı dizisinde, öyküsü beni en çok etkileyen; Romanlar'ın 'Kıtlık çorbası' oldu. Nebahat Bilgiç yazmış:
"Bu çorbanın hikayesi, 100 yıl öncesine dayanıyor. Beş-altı çocuklu bir kadının eşi, başka bir yerde çalışmak için evi terk ediyor. Bir orman kıyısındaki çadırda yaşayan aile, ördükleri sepetleri satarak geçimini sağlıyor. Kadın, sepetlerini satmak için şehre iniyor. Fakat bir tane bile satamıyor... Döndüğünde çocuklarının karnını nasıl doyuracağını kara kara düşünürken; çadırda bulduğu biraz toz biberi, çok az unu ve çok az katı yağı bir tencereye koyuyor.

BEŞYILDIZLI İFTARLAR...
Sonra bir kapla dereden su getirip malzemelerin içine ekliyor. Tencereyi de ateşin üstüne koyup çorbayı pişiriyor. Bu çorbayı Romanlar evlerinde çok fazla yapmasa da; özellikle yeni yıl için ormana kotina çiçeği toplamaya gidenler, kurdukları çadırlarda pişirmeye devam ediyorlar."
Son dönemde beş yıldızlı otellerde, pahalı restoranlarda iftar yemekleri düzenleniyordu.
Bir tarafta lüks iftar davetleri, diğer tarafta ise garibanlar için kurulan iftar çadırları!
Ortada büyük bir tezat vardı.
Geçtiğimiz yıl olduğu gibi yine hükümet cephesinden "İftarlarınızı beş yıldızlı otellerde açmayın" tavsiyesi geldi. Gayet yerinde bir öneri. Ramazan'ın paylaşım ruhuna yakışmıyor beş yıldızlı otellerde iftar yemekleri.
Parası sadece 'Kıtlık çorbası'na yetenlerin olduğu unutulmasın!