Bu yıl yaklaşık 60 milyar vergi vererek yanında 13 kişi çalıştıran, ama bakaya durumda olduğu için polis ve jandarma tarafından aranan, nüfus cüzdanını değiştiremeyen, işi dış ticaret olmasına karşın yurt dışına çıkamayan, pasaport bile alamayan, evlenemeyen, geceleri gezemeyen, hasbelkader mecburiyet karşısında iş amaçlı bir bara veya kafeye gittiği zaman bırakın eğlenmeyi gözünü kapıdan ayıramayan bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşıyım...

Elbette tüm bu yakınmalarıma verilecek en kısa, en kolay, en mantıklı cevap bu sıkıntılarıma son vermek amacıyla bir an önce askerlik hizmetimi tamamlamamdır. Lakin herkesin olduğu gibi benim de bu konuda geçerli nedenlerim var. Henüz on altı yaşındayken kamu işçisi olarak çalışan babamı kaybettim (ondan bana kalan tek miras temiz bir isimdir, bir ev hanımı anne ve özürlü bir kardeş dışında.) Liseyi bırakarak çalışmaya başladım. Yaklaşık 15 yıldır aralıksız çalışmaktayım. Hayatım boyunca hiç tatile gitmedim. Şu an sahibi olduğum şirketi beş yıl önce kurdum.

Sizce şimdi ne yapmalıyım? Şirketi kapatmalı, çalışanları dağıtıp askere gitmeli ve dönüşte her şeye sıfırdan mı başlamalı? Yoksa benim devletime çalıştığım gibi devletim de bana mı çalışmalı?

Bıçak kemiğe dayandı. Siyasilerce sürekli kandırıldık. Tek isteğimiz örtülü bedellinin bize de uygulanması... Bizi korkutan askerliğin kendisi değil süresi...
Osman ALTUNEL