Şibli hazretleri bir gün Hicaz'a gitmek için yola çıkar. Yolu Bağdat'tan geçer. O zamanın halifesi Harun Reşid, Şibli hazretlerinin Bağdat'a geldiğini duyar. Saraya davet eder.
Halife, Şibli hazretlerine, "Bana bir nasihat eder misiniz?"der. Şibli hazretleri bir bardak su ister. Halifeye sorar:
- Eğer çölde susuz kalsanız, ölmek üzere olsanız, biri elinde bir bardak su ile çıkıp gelse, dese ki bu bir bardak suyu sana veririm ama servetinin yarısını isterim, verir misin?
- Elbette veririm.
- Peki bu suyu içtin, vücudundan çıkaramıyorsun. Bir doktor gelse, ben o suyu dışarı çıkarırım fakat servetinin diğer yarısını isterim, derse verir misin?
- Tabii ki veririm.
Şibli hazretleri sözlerini şöyle bağlar:
- O halde bir bardak su bile etmeyen servetine güvenme... Siz suyun başındasınız. Allahü teâlâ, Peygamber efendimizden beri akıp gelen bu İslâmiyet suyunun bekçisi olmayı size nasip etti. Bu suya pislik karıştırmayın, karıştırılmasına da müsaade etmeyin. (Veysel Eroğlu'na teşekkürler)