Yargıtay, Balyoz davası hakkında hükmünü verdi. Üst düzey komutanların mahkûmiyetleri onandı.
Avukatlar savunmalarını, içinde darbe planlarını barındıran 11 nolu CD'nin sahte olduğu savına dayandırmıştı. Zira 11 nolu CD'nin oluşturma tarihi TÜBİTAK ve Emniyet kayıtlarına göre 5 Mart 2003'tü. CD tek oturumda oluşturulmuştu. Balyoz belgelerinin ıslak ya da matbu çıktıları mevcut değildi. Sadece dijital kayıt vardı. Sanık yakınları 11 nolu CD'deki birçok belgenin, daha sonraki tarihlere ait olduğunu belirtiyor, bunu da, sahtelik iddiasına delil olarak gösteriyordu.
10. Ağır Ceza Mahkemesi ise, sahteliği kabul etmiyor ve belgeler güncelleştirilirken, bilgisayarın gerçek tarih yerine, tanımlanan tarihi, yani 2003'ü göstermesinin sağlandığı kanaatini taşıyordu.
Unutmayalım ki, 11 nolu CD'nin içeriği, hem Gölcük Donanma Komutanlığı'nda İstihbarata Karşı Koyma biriminin parkelerinin altında bulunan 5 nolu hard diskte, hem de Eskişehir'de Hakan Büyük'ün evindeki flaş bellekte çıkmıştı. Farklı yerlerde aynı muhtevaya rastlanması, mahkemenin belgelerin gerçek olduğuna inanmasına yol açtı. Ayrıca, 11 nolu CD'nin yanı sıra, hem hard diskte, hem flaş bellekte bulunan taranmış belgelerin asılları, ilgili askeri birliklerde de mevcuttu.
Çetin Doğan'ın konuşmaları, Plan Semineri'nde özel isimlerin kullanılması, Kara Kuvvetleri'nin izin vermemesine rağmen iç tehdide yönelik Plan Semineri yapılması, Gölcük'te ele geçirilen hard diskteki bilgilere göre, Poyrazköy'de gerçekleştirilen kazıda 1200 tabanca fişeği ile 900 uzun namlulu tabanca fişeğinin ele geçmesi, 10. Ağır Ceza Mahkemesi'nin dijital verilere inanmasını kolaylaştırdı.
Anlaşılıyor ki Yargıtay, belgelere ilişkin sahtelik iddialarına prim vermiyor. Yüksek rütbeli komutanların mahkûmiyet kararlarının onanmasından bu anlaşılıyor.