Dizi sektöründeki çetin rekabet koşullarının kaldırdığı toz dumandan geriye tek bir gerçek kaldı: Seyirciyi ilk bölümde yakalayabilirsen ne ala, yoksa halin fena!
Paramparça, Şeref Meselesi ve Diriliş: Ertuğrul gibi yeni dönem dizilerinin tutmasının sebebi, topunu tüfeğini yedeklemeyip daha ilk bölümden ateşlemeleri... Çünkü artık seyircinin bu dizi enflasyonunda hikayenin gelişmesini bekleyecek sabrı yok. Bu nedenledir ki, ATV'nin yeni dizisi Kara Ekmek, yarışa müthiş bir deparla başladı.
Birbiri ardına patlayan olayları takip etmekte zorlandım. Öyle müthiş bir tempo, öyle sıra dışı bir kurgu vardı ki, gözümü bir an olsun ekrandan ayıramadım.
Sevgilisinin terk ettiği hamile kızın delikanlıyı yaralaması, kız kardeşiyle birlikte evden kaçmaları, yolda bir cinayete tanık olmaları, kızın, ölenin kimliğine bürünüp şantaj yoluyla yıllardır gıpta ettiği bir hayatın kapısını aralaması... Bunca olayı tek bölüme sığdırmak, bunu yaparken onca karakteri izleyiciye tanıtmak ve betimleme yaparken aynı zamanda tempoyu korumak öyle kolay iş değil.
OYUNCULUKLAR MUHTEŞEM
Beni en çok cezbeden, daha önce hep 'ağlak' rollerle karşımıza çıkan Özlem Yılmaz'ın bu kez gözünü budaktan esirgemeyen 'efe' bir karaktere çabucak bürünüvermesi oldu. Ushan Çakır'ın sahiciliği, gelecek bölümlerde dizinin lokomotifi haline gelmesi muhtemel Engin Hepileri'nin 'kaldıraç' etkisi ve dominant üvey anne rolünde harika bir iş çıkartan Gülçin Santırcıoğlu'nun sıra dışı performansına bir de üstat Altan Erkekli'nin genç karısına yaranmak uğruna evlatlarını harcamayı göze alan muhteşem(!) pısırık babayı canlandırması eklenince, ortaya aşıklar atışması gibi bir oyunculuk yarışması çıkmış.
Kara Ekmek'ten kanalına 'ekmek' çıkacak gibi. Tek koşul, ilk bölümdeki temponun sürdürülebilmesi...
