Tabii ki rahat! Yüzde 100 rahat. Benimki de soru mu!
İçi rahat olmasa insan böyle bir şeyi nasıl yapabilir ki!
Hafta sonumu Alaçatı'da geçirdim. Şehirden kaçıp kendime bir güzellik yaptım.
Ara sıra sırf kendine güzellik yapmalı insan.
Neyse, konumuz başka. Alaçatı sokaklarında terk edilmiş köpekler konumuz.
Hayvanseverler sokak köpeklerini evlerine alıp sahip çıkarken, mesela dünya güzeli Goldenlar dolaşıyor sağda solda.
Terk edilmişler.
Tablo belli.
Diyelim karne hediyesi kıvamında çocuklarına alıyorlar köpekleri, yazlıklarına getiriyorlar; sonra at köpeği dışarı, dön evine, arkana bakma.
İşte bu kadar vicdansız olunabiliyor.
Bu kadar sevgisiz... Bazılarının içinde yaprak kımıldamıyor.
Kaç kere söyledim, üşenmem bin kere daha söylerim, yazarım, çizerim: Köpek sahibi olmak eğlence, hobi, tatil neşesi, karne hediyesi, kısa süreli yalnızlık giderme işlemi değildir.
Sorumluluk bilmeyen, sevgisi yeterli olmayan lütfen köpek almasın. Yazlık yerler terk edilmiş köpeklerden geçilmiyor. Yazık.
