Geçen hafta bu sütunlarda Ayhan Sicimoğlu'nun Yaşamdan Dakikalar için harika bir konuk olacağından söz etmiştim. Ertesi gün bir de baktım Hıncal Ağabey köşesinde programın bittiğini duyuruyor. Üzüldüm.
Gerçekten çok üzüldüm.
Hıncal Ağabey'in yazısından tv8 yönetimiyle aralarında bir anlaşmazlık olduğu anlaşılıyordu. Ama ne tv8 yöneticilerini ne de Nebil Özgentürk'ü arayıp ne olduğunu öğrenmek geldi içimden...
Zira beni sebebinden daha ziyade sonucu ilgilendiriyordu. Sevdiğim, bilgiyle donandığım, çokça eğlendiğim, pazar kahvaltılarıma katık ettiğim bir program buhar olmuştu işte... Zaten Haşmet'in (Babaoğlu) ayrılmasından sonra kahvaltımın 'zeytini' de eksilmişti ya, neyse...
Artık ekran başında kendimi 'öteki' gibi hissetmekten yoruldum.
Hangi diziyi, hangi programı sevsem, birkaç aya kalmadan yayından kalkıyor. atv ile tv8 arasında pinpon topuna dönen Yaşamdan Dakikalar'ı da yaşatamadık işte... Gerçek bu kadar yalın, bu kadar basit...
Kendimi, kısıtlı imkanlarla doğal yaşamı korumaya çalışan bir orman korucusu gibi hissediyorum. Cıvıltısını en sevdiğim kuşlar tek tek sapanla vuruluyor ve ben hiçbir şey yapamıyorum...
Televizyon ormanında iyilerin nesli tükenmeye yüz tuttukça, bir 'korucu' olarak kendime daha çok kızıyorum...
