Birçok bedensel engelli gibi hayata küskündü ilk başta... Hayatını değiştirecek olan spora da sıcak bakmamıştı. Arkadaşının ısrarıyla birkaç halter idmanına gittikten sonra,
"Çok ağır, vücudum bozulur" dediğinde karşısına dikilen ilk annesi olacaktı.
"Gideceksin" diyordu annesi, bir kez daha vazgeçtiğinde yine... Annesinin ısrarı, Nazmiye'nin azmine dönüştüğünde ise Türkiye bir şampiyona kavuşacaktı. Nazmiye, öyle farklı bir sporcuydu ki,
"Rakibim erkekler" diyecek kadar kendisine güveniyordu. Bu güveni de boşa değildi... İdmanlarda 125 kilo dahi kaldırdığını söyleyen Nazmiye, Londra 2012'den sonra Rio'yu da boş geçmedi ve yine gururumuz oldu.
Yapamayacağım hiçbir şey yok!
Nazmiye, paralimpik ruhunu ise şu sözlerle anlatıyor: "Ben doğuştan engelliyim. İyi ki olmuşum. Oturup da bir gün neden engelliyim demedim. Bundan sonra da demeyeceğim. Gayet mutluyum. Yapamayacağım hiçbir şey yok. Ailelere sesleniyorum, evinizde engelli biri varsa destek olun, belki büyük bir sporcu, belki önemli bir iş sahibi olacak. Evden dışarı açılsınlar."
Dünya rekortmeni bir kuaför
Nazmiye'nin ilginç bir tutkusu daha var: Kuaförlük... Başkalarının saçlarıyla ilgilenmeyi çok sevdiğini söyleyen Nazmiye, spor hayatı sonrasında mutlaka kuaför olmak istiyor. Nazmiye, "Bir arkadaşımın kuaför dükkanı var, oraya gidip işi ondan öğreniyorum" diye konuştu.
