Ailesinin de şehit olmayı beklediğini anlatan İslam Abushammala, duygularını SABAH'a anlattı: "Gazze'deki evimiz bir hafta önce yapılan saldırıda yıkıldı. Amcamın ve yakınlarımın evleri de yerle bir oldu. Doğup, büyüdüğüm mahallemden geriye bir şey kalmadı. Ailem, ablamın evinde 10 kişi kalıyor. Oranın bombalanmayacağının da bir garantisi yok. Ama ne olursa olsun vatan sağ olsun. Ailemle görüştüğüm zaman benden sabretmemi istiyorlar. Benim onları teselli etmem gerekirken onlar beni teselli ediyor. Ağladığım zaman annem, 'sen niye ağlıyorsun. Biz hala ayaktayız. Onlara hiçbir şekilde teslim olmayacağız. Ölürsek şehit düşeriz kızım' diyor. Gazze de hiçbir yer güvenli değil. Her zaman her yer bombalanabilir. Ailemi Allah'a emanet ettim. Allah yardımcıları olsun. Allah onlara iman gücü versin. Zaten ölümden hiçbir zaman korkmadılar. Kiminle konuşursam konuşayım hepsi, 'vatan sağ olsun. Biz vatanımız için şehit düşeceğiz' diyor. Kimse ölmekten korkmuyor.
'KEŞKE ONLARLA BİRLİKTE ŞEHİT DÜŞEBİLSEM'
Burada aciz bir şekilde beklemek çok zor. Bazen aileme günlerce ulaşamıyorum. Sadece yaşadıklarını biliyorum. Keşke yanlarında olabilsem. Keşke onlarla birlikte şehit düşebilsem. Gazze'ye 8 yılda sadece 3 kez gidebildim. Gazzeli olunca gitmek daha zor. Sınır kapılarından girip-çıkmakta hep zorluk çıkartılıyor. En son Ramazan Bayramı'nda ailemin yanına gittim. Gazze'ye baktığımda ne güzel bir yer, insanlar ne kadar mutlu diyordum. O bayramda insanların neşesi başkaydı. Keşke hep orada kalsaydım hiç çıkmasaydım diyorum. Şimdi Gazze diye bir yer kalmadı. O sahilde denize giren, suya koşan çocuklardan geriye kimse kalmadı" dedi.
