TV dostu aydın ararken bir psikologla konuştum. " Sürekli olarak TV'nin ne kadar zararlı olduğundan söz ediyorsunuz. TV'nin hiç mi faydalı yanı yok " diye sordum, " Elbette var ama... " dedi, " biz bir sorun olduğunda araştırırız. "
Ölür müsün, öldürür müsün!
Zihniyete bakar mısınız?
Bu cevap TV'nin etkileri üstüne çalışan çoğu akademisyenin ne kadar ' nesnellikten uzak' olduğunu apaçık ortaya koyuyor.
Üzerinde tartışılan bir toplumsal olay sadece olumsuz yönleriyle mi ele alınır? Bu konuda en tuhafı psikologlar: Anne ve babasının ilgilenmediği... Kötü bir bakıcının eline düşmüş... Bütün gün TV önünde oturtulan çocukta psikolojik bozukluklar ortaya çıkıyor...
Bunu gören psikolog da yaygarayı basıyor: " Suçlu TV'dir! " Emin misiniz? Böyle bir durumda asıl 'suçlu' sakın çocuğuna sevgi ve şefkat göstermeyen ebeveyn ile bakıcı olmasın?