Provokasyon amaçlı Müslümanların Masumiyeti adlı gülünç-ötesi film karşısında, İslam aleminde çeşitli tavırlara şahit olduk.
Bazı Müslümanlar doğrudan şiddete başvurdu; yaktı, yıktı, öldürdü, ki filmi tezgahlayanlar tam da böyle yapmalarını istiyordu.
İkinci bir tavır ise sabır önerisiydi. Örneğin Başbakan Erdoğan, Saraybosna'dan yaptığı çağrıda, "Müslümanlara sabırlı olmalarını tavsiye ediyorum" dedi.
Yani Başbakan, "bir şey yapmayın, tahammül edin, sıkın dişinizi oturun" demiş oluyordu.
Fethullah Gülen'in tavsiyesi Başbakan'ınkinden daha aktifti. ABD gazetelerine verdiği ilanda, "Müslümanlara yakışan, tepkilerini ... barış ve sükunet içerisinde ifade etmeleridir" ibaresi yer alıyordu. Yani "sabredip oturmayın, tepki gösterin ama bu tepki barış ve sükunet içinde olsun" diyordu.

Sen de yap bir film
Film karşısındaki bu yaklaşımlar, İslam dünyasındaki çok önemli bir eksiğe işaret ediyor: Mizah!
Herkes pek ciddi bu coğrafyada. Bu tip provokasyonlar karşısında alınan tavırlar... Şiddete başvurmak da... Sabretmek de... Barış ve sükunet içinde tepki göstermek de hep ciddi yaklaşımlar.
Nedense meseleye dahil olan Müslümanların aklına hiç kahkaha atmak gelmiyor. "Bu ne saçma film yahu, yapanlar kafayı yemiş herhalde, ha, ha, ha..." diyerek dalga geçene, alaya alana, makara çekene rastlamıyoruz. (Hz. İsa ya da Hz. Musa'yı değil, bu tip abuklukları tiye almayı kastediyorum.)
Daha da ötesi... Şimdiye kadar provokasyonlar karşısında... Kitaba kitapla, karikatüre karikatürle, filme filmle karşılık verildiğini de pek görmedim. Ya kavga edilecek ya barışçıl protesto yapılacak ya da sabredilecek...
Elbette Müslümanlar arasında son derece esprili insanlar var. Ancak bir kültür olarak mizaha yatkın değil İslam alemi. İşte görüyoruz: 'Kışkırtma'yı (kışkırtanın tuzağına düşmeyi), kahkahaya tercih ediyorlar.
Müslümanlar gülmeyi, gülüp geçmeyi ve gülünçleştirmeyi öğrenene kadar bu kışkırtmalar devam edecek.