TÜRK sinemasının seyirci ve hasılat rekortmeni "Vizontele"nin devamı üç yıl aradan sonra sinemalarda. Yılmaz Erdoğan bu ikinci filmde 80'lerin Türkiye'sini anlatıyor. Yaşları 40 civarında olanlar filmde kendi siyah-beyaz yıllarını buluyorlar. Bu anlamda "Vizontele Tuuba" benim için geçmiş yıllarla hoş bir buluşmaydı. Filmin konusu, o müthiş oyuncular, Yılmaz Erdoğan'ın usta kalemi-oyunculuğu, duygusallık, tokat gibi çarpan gerçekler ve daha bir sürü ayrıntı. "Vizontele Tuuba" çok konuşulacak, çok izlenecek kuşkusuz. Ben sizlere bunca profesyonelliğin içinde herkese ve herşeye yakışan genç bir oyuncudan, daha doğrusu bir oyuncu adayından; Tuba Ünsal'dan söz etmek istiyorum. Bence Yılmaz Erdoğan Türk sineması adına büyük bir keşifte bulunmuş.
SARILIP, AĞLADI
BUGÜNE kadar "Mankenden oyuncu olmaz" diyenlere inat, Tuba Ünsal çok güzel bir oyun çıkarmış. Rolüne çok iyi oturmuş, nasıl bir filmde rol aldığının, kimlerle çalıştığının çok iyi farkına varmış. Yılmaz Erdoğan ondaki ışığın farkına varmış ve risk olabilecek bir tercihi bir kazanca dönüştürmeyi başarabilmiş. Tuba, Lütfi Kırdar'daki gala gecesine Yılmaz Erdoğan'ın annesi Süheyla Erdoğan'ın diktiği bir kostümle katıldı. Film bittikten sonra tüm oyuncular alkışlarla sahneye çıktı. Ve ben Tuba'yı izledim. Öylesine heyecanlı, öylesine mutluydu ki, herkese sarıldı ve ağladı... Yılmaz Erdoğan "Vizontele Tuuba"da bir yıldız yarattı...
