Kupa maçından çok iddialı bir hazırlık maçı gibiydi iki takımda. Fenerbahçe Alex'in yokluğunda yine pozisyon ümidini karambollere bırakmıştı. 90 dakika boyunca da sayılı gol tehlikesi yarattılar ve bunların hiç biri bilerek gelişmedi. Lig arasında, ikinci yarı hazırlıkları sürerken takımların konsantre sorunları çekmesi çok normal. Ama empati yaparken, yeni bir şeyler görme ümidini de taşımak hakkımız. Hazırlıklar, taktik idmanlar ne için yapılıyor? Farklı olmaya çalışmadan kimse fark yaratamaz. Eğer sahadaki her şey önceden bildiğimiz ve gördüğümüz bir şekildeyse, o zaman kritik noktamız tek tek futbolcuların performansı olur. Oyuncuya dayalı düzende, Alex'in yokluğunda Fenerbahçe'nin buçuk bile sayılamayacak bir oyunu vardı. Volkan'ın kurtarışlarıyla maçı bağladılar. Bir şeyler yapmaya çalışan Kayseri'ydi. Deivid'in desteğinden yoksun sol kanadı iki oyuncuyla birlikte kullanmaya çalıştılar ve pozisyonları da buradan geliştirdiler. Tolunay Kafkas'ın İnter'in çözümünü kullandığı net bir şekilde gördük. Fenerbahçe kulübesinin de aynı çaresizlik içinde seyirci kalışını. Beraberlik, bu nitelikteki bir kupa maçı iyi skor. Takviyenin şart olduğu iyice gün yüzüne çıktı.