İlk yarıda topa sahip olsa da, maçın kontrolünü rakibin elinden alamadı Fenerbahçe. Karabükspor, Fenerbahçe'nin etkisini sıfırlamak adına tereddütsüz önlemlerini almış, bırakın Alex ve Niang'ı, Gökhan Gönül'ü bile adam markajı ile bloke etmek istedi.
Sıkıştı oyun orta sahaya. Stoch ile tempoyu artırma çabalarına, diğerlerinden karşılık bir türlü gelmiyordu. Durarak oyun başlamıştı bir kere. "Hareket" düğmesine kimse basmıyordu. Emre ve Alex'ten rol çalacak bir lider de yoktu takım içinde. Kaçan pozisyonlar hanesinde Karabüklü oyuncuların adı da daha fazlaydı. 16'da da Selçuk- Angelov mücadelesinden çıkması gereken bir faul vardı ve son adam yorumuyla da bir kırmızı gerekirdi.
İkinci yarıyla birlikte paralel oyun düzeninden, "dikine" koşma kararı çıkmış gibiydi. Daha öne çıktılar, daha yakın olmaya başladılar. Birbiri ardına şutlar gelmeye başladı. Tomic kalesinde daha huzursuzdu. Sabır F.Bahçe'nin en önemli silahı olmuştu bir anda. Yerden ayağa paslardan vazgeçmeden, milim milim yaklaşıyorlardı tehlikeli bölgeye. Stoch böyle bir anda markajcısından uzaklaşan Alex, markajcısıyla birlikte öne kat eden Lugano'ya attı topu.

MUCİZE HAKLARI DOLMUYOR
Oanın hikayesi sayfalarca yazılabilir aslında. Pas akıllı ama iyi değildi. Ta ki, Muhammed topu ıskalayıp, pozisyonu yeniden yaratana kadar. İki oyuncunun takibi, ısrarı, "topun canı var" dedirten kader anını gözlerimizin önüne getirdi. Lugano acımadan vurdu, sahanın yıldızı diyebileceğimiz Tomic'in "turboları" bu kez çalışmak için fırsat bulamadı.
Golle birlikte maçın hikayesi de değişti bir anda. Karabükspor'un o ana kadar düşünmek zorunda olmadığı bir durum ortaya çıktı, risk aldılar. Ve boş alana hızlı koşular yapacak oyuncuları vardı Fenerbahçe'nin. Tomic ile karşılaşıp, pozisyonları eziyorlardı peş peşe.
Son dakikalara girilirken Buca'nın gol haberi geldi. Bunu Aykut Hoca'nın kulağına fısıldadıklarında ise Trabzon ikinciyi atmıştı bile. Nasıl bir ligse artık bu, takımların "mucize hakları" bir türlü dolmuyor. Son dakikalar, son şutlar, yeniden yaratılan sonuçlar birbiri ardına geliyor. Vazgeçmeyenlerin yolculuğu sürüyor.