Üç ilk 11 oyuncusunu daha maçlar başlamadan satmak zorunda kaldı Fenerbahçe. İkisi (Gökhan, Emre) ise sakat oldukları için yoklar. Ne etti; beş... 33'te Mehmet oyundan çıkmak zorunda kaldı. Toplam da altıya ulaştık mı?
Fenerbahçe takımının yarısından fazlası geçen seneden miras kalamadı sezonun ikinci maçına. Ama Kaptan kaldığı yerden devam ediyor. Alex, sahaya farkını koyduğunda " bir şey" değil, "her şey" olduğunu gösteriyor herkese. Sonuca hükmeden futbolun bir Cronus'u diyebiliriz ona.
Ligin en zor deplasmanlarından birine geliyorsunuz. Üstelik parlak oyuncularını korumayı başarmış Gaziantepspor. Kocaman, Ordu maçında şikayetci olduğu "düz" orta sahasından vazgeçemiyor. Kritik süreci en az riskle yaşamak istiyor. Sahada mücadele eden, vazgeçmeyen bir takım yaratıp, Alex'in etrafında da toplanmalarını sağlamış.
"Bu takım geriye düşerse, nasıl geri dönecek?" endişelerini taşırken, geçen haftanın önüne geçen bir gelişmeyi fark ediyoruz. Ziegler'in ofansif oyuna doğru hareketlenmesi, Caner'in Topuz'un yokluğundaki enerji deposu haline gelmesi, Yobo-Bilica ikilisinin neredeyse sıfır hata ile oynaması, aslında her şeyin daha önce yapılan planın bir parçası olduğunu ortaya koyuyor.
Fenerbahçe kadrosunda kalite erozyonunu, rakibinden daha fazla koşup, daha fazla savaşarak kapatıp, Alex'in maharetlerini en yüksek oranda kullandı.
Esas hayal kırıklığı, Popov veya Olcan'ın kağıt üstünde kalan "tehlikeli" ibareleriydi. Devamlı karşılarında bir duvar buldular. Fenerbahçe bu noktada büyük takım olmanın ayrıcalığını kullanıyor, daha deneyimli ve güvenli kalıyorlardı sahada. Haftanın ilk maçıydı ve bu sonuç ile rakiplerini de baskı altına aldılar. Zaten kazanmak zorunda olanları, bu kez tahammülsüz bıraktılar.
Not: Cronos, Yunan mitolojisindeki zaman tanrısıdır. Zamana hükmeder...