İzmir her zaman güzel, her zaman davetkar. İki güne çok şey sığdırmayı da başardım. İlk akşam İzmir Konağı Restoran'daki yemek yine kusursuzdu. Ertesi gün, İzmir Ekonomi Üniversite'sinde Osman Şahin'le birlikte bir panele katıldık ve edebiyat ve sinemada kütüphaneleri tartıştık. Bu arada, bir süredir orada ders veren Tuğrul Eryılmaz dostumun dersine indim, bir grup gençle bir TV söyleşisi kaydettik. Ve Tuğrul'un da katkısıyla, geleceğin gazeteci, TV ve radyocularının nasıl ve ne kadar iyi yetiştiklerine tanık oldum.
Öğleden sonra, alanı istimlaklarla genişletilen Roma Agora'sına gittim, yeni açılan bodrum katlarını gezdim. İzmir, civarı kadar bizzat kendisi de büyük bir turizm ve ziyaret merkezi olmaya hazırlanıyor. Akşam ben, yine Deniz Restoran diye tutturdum, ama kadim dostum Yılmaz Özneşeli'nin önerisiyle, artık tüm Kordon boyu uzanan yeni lokantalardan birine, Çi Hasan'a gittik. Hadi, kalamarın yumuşaklığını söylemeyeyim, o birçok yerde var. Ama o akşam orada yediğim enginarlı, soslu levreği asla unutmayacağım.
Üstüne kahve için Ali Çetinkaya Bulvarı'ndaki Peximet'e gittik. Orada yediğimiz frambuazlı pasta da benim için tam bir lezzet şöleniydi. Bunları lütfen deneyin, beğenmezseniz bana yazın (elbette beğenirseniz de yazın!).