Mahalle arasında top oynarken her zaman "Oynamıyorum" ya da "Topumu alıp gidiyorum" diye mızıkçılık yapan, oyun bozanlar olur ya... Şenol Güneş dün heveslerimizi kursağımızda bırakan böyle bir hareket çekti! "Önemli olan şampiyonluk. Yıldızlarımı kupada sahadan çekiyorum" deyiverdi. Futbol dilencileri günlerdir merakla bu maçı bekliyordu. Yeni yıldızlarıyla Türkiye'nin en renkli takımı Beşiktaş ile orta saha kurgusu en iyiolan, ligin lideri ve en tempolu takımı Trabzon'un kapışması herkesin merak konusuydu.
İki takım da boy ölçüsü verecekti.. Ölçüleri alınamadı. İzleyenler futbol resitaline şahitlik edecekti. Bekleyenlerin eli, gözleyenlerin gönlü boş kaldı...
Ne Beşiktaş'ın galibiyeti, ne de Trabzon'un genç ve yedek ağırlıklı kadrosunun mücadelesi zihinlerimize sağlıklı bir kıyaslama bırakmadı. İki takımın kalitesi bizi böyle amatör ruhla dolu beklentilerin ve değerlendirmelerin içine itmiş olabilir.
Şenol Güneş'in profesyonel yaşamın gerekliliği ve hesapları içinde bu kararı verdiği aşikar. Şampiyonluğa bu kadar yakınken F.Bahçe öncesi gerçek takımını Beşiktaş'a hırpalatmak istememesi anlaşılabilir. Bu onun tercihi ve tercihlere saygılı olmak gerekir. Bu noktada, "Avrupa'da takımlar 3 günde bir maç oynuyor. Trabzon niye oynamasın?" diye de bakılabilir. Kupanın son şampiyonu Trabzon için ligin öncelikli oluşunu da anlayabiliriz. Buna rağmen genç Trabzon'u özellikle ikinci yarıdaki temposu ve hırsıyla Beşiktaş önünde çok başarılı buldum.
Beşiktaş için bu maçtan alınacak üç mesaj var: Beşiktaş maça her zaman 1-1 başlıyor. Bu ofans gücüyle 1-0 önde, bu defans yapısıyla 1-0 geride...
Aurelio yorulunca tek ön liberolu orta saha düşüyor. Ernst takviyeli, ya da tek forvetli yapı daha sağlıklı gözüküyor.
Beşiktaş temposunu 90 dakikaya yayamıyor. Ama bu sıkıntılara rağmen üç cephede yoluna devam ediyor.