Lütfi Kırdar'da kongreyi izlerken "Futbolda demokrasi yok, kurallar var" diyen Özgener'e cevaben Başkan Demirören'in "Futbolda demokrasi yoksa o zaman siz diktatörsünüz, faşistsiniz" çıkışını beklemediğimi itiraf etmeliyim. Beşiktaş taraftarının, koridorlarda hakem fırçalayan Fenerbahçe Başkanı Aziz Yıldırım'a tepki koyamayan, doğru zamanda ceza veremeyen TFF'ye ve hakemlerin standart dışı uygulamalarıyla adalet duygusunu ayaklar altına alan eyyamcı MHK'ya tepkili olduğunu bilmeme rağmen bu çıkışı yadırgadım.
Mücadeleyse "Evet hakkı" denilebilir, Beşiktaş'a bir şey kazandırmayacağını bilsem de kavgaya da anlayış gösterilebilir. Ama savaşın bile kendi içinde kuralları, seviyesi yok mu? "O halde faşistiniz" sözünü, değil muhatabına, önce Beşiktaş başkanlık makamına, asaletine yakıştıramam ve yakıştıramadım da.
İşin bir başka yönü de var. Diyelim ki "Bağıran kazanıyor." Aziz Yıldırım bağırdı, kazanıyor. O zaman doğru zamanda bağırmak da önemli değil mi? Öte yandan Beşiktaş ilk yarı rakipleri tarafından dövüldüğü ortadayken başkan 1 ay önce TV'de "TFF'den ve MHK'den memnunum" demişti. Bugünkü tepkisini doğru görürseniz 1 ay önce yanlış yaptığını kabul edeceksiniz.

BOL YILDIZ YETMİYOR
Şimdi bağırmak bir şey kazandırmaz. Çünkü 20 yıldır Beşiktaş'ın masa başında kazandığını görmedim. Kazanıyorsa da sahada kazanıyor. O yüzden şu bilinmeli: Kazanmak istiyorsanız, sahada iyi olacaksınız. Yüreğinizi ortaya koyacaksınız.
1. dakikada gol yiyip 90 dakika yatmayacaksınız. Kös kös oturduğunuz yedek kulübesinde maçı çevirecek müdahale yapacaksınız. Bol yıldızlı isimlerinizin ve bol sıfırlı, banka teminatlı sözleşmelerinizin arkasına sığınmayacaksınız.
Özetle Ankaragücü maçını kazanacaksınız. Kazanamıyorsanız, susacak ve özeleştiri yapacaksınız. Ve daima şunu hatırlayacaksınız; TFF Başkanı'na diktatör, faşist yakıştırmasını layık görenler yarın sizin için de farklı sıfatları layık görebilirler.