Beklentimiz de Beşiktaş'ın Fenerbahçe karşısında aldığı bir galibiyet Süper Finale renk katmasının ötesinde büyük anlamlar taşıyor. Yeni yönetim göreve geldiği günden bu yana galibiyete hasret kalmıştı. Sıkıntılarla uğraşırken bir galibiyet her şey olmasa da çok şey anlamı taşıyordu. Futbol da ilk kez yüzleri güldü.
1 Mayıs'da UEFA'nın Nyon'da kurduğu mahkemede Başkan Fikret Orman nezdinde bütün camia geçmişten kalan sıkıntıların kıskacında Avrupa'dan men korkusuyla ecel terleri dökmüşlerdi. Bu galibiyet bu kadar emek verdikleri Avrupa yolu içinde önemli bir anahtar oldu.
Beşiktaş'ın ekonomik sıkıntıları takımı da sarsmıştı. Futbolcular her şeyin para olmadığını ve hala yüreklerinde bu formaya olan inançlarını ve aidiyetlerini ortaya koyma fırsatını gösterdiler.

HAVUTÇU KREDİSİNİ YÜKSELTTİ
Tayfur Havutçu, "Son üç maçta hakem hataları önümüzü kesti" iddiasını bu maçı kazanarak destekledi. Takımda bir şeylerin değiştiğini göstererek yönetim ve camia gözünde bitmek üzere kredisini yeniden yükseltti. Camianın üzerinde karabulutlar, taraftarının zihnine, yüreğine inmişti. Karamsarlık hat safhaya gelmişti. Bu galibiyet sorunların çözümü olmasa da büyük bir moral oldu. En azından bir maçlık mutluluk...
Beşiktaş'ın bayanlarının, kendi deyimleriyle "Dişi kartalların" ve geleceği çocuklarının sesinin ağabeyleri kadar gür çıktığını hatırlatmakta fayda var. 12. adam görevini topyekun ve 90 dakika hiç susmadan yerine getirdiler.

ERNST, ALEX'E ADIM ATTIRMADI
Derbiyi daha çok isteyen ve daha iyi oynayan kazandı. Sahanın birçok iyisi vardı: Egemen, Almeida, kritik kurtarışlarıyla Cenk ve Volkan, hatta Bekir, Emre..
Ancak bizce sahanın en iyisi Ernst'ti. Alex'e adım attırmadı, top Beşiktaş'ta iken oyuna katılarak hatasız ve iki kişilik oynadı.
Takım biraz daha becerikli ve oyuncuları 3. bölgede koordineli olabilse farkı da yakalayabilirdi. Bu galibiyet her şey değil, ancak Beşiktaş için çok şeydi. Bunu da başardılar ve alkışı hak ettiler.