Son haftalarda Beşiktaş'ın Afrika'daki futbol okulları ile teması ve oyuncu transferi çabaları gündeme geldi. Beraberinde, bu konuyla ilgili yaşanması muhtemel hayal kırıklığı ve sıkıntılar da kamuoyuna yansımaya başladı. Bu konu dışarıdan göründüğü kadar kolay bir iş değil. Bugün İngiltere, Fransa, Belçika gibi ülkelerin ciddi bağlantıları ve organizasyonları var. Çünkü yıllardan beri sömürgeci olarak oralarda bulunmuşlar. Afrika'da birçok ülke, bu ülkelerin dilini kullanıyor. Kültürlerini de belli bir oranda benimsemiş durumdalar. Kısacası bu ülkelerin arka bahçesi olmuşlar.
Birçok ülkede kurulan futbol okulları sistemi ile bu işin organizasyonu yapılıyor. Fakat buralarda yerleşik değilseniz, çok sağlam bir zemininiz ve ilişkileriniz yoksa, o zaman karşılaşacağınız her türlü sıkıntı ve sahtekarlığa da hazırlıklı olmanız gerekiyor. Bu okulların sahipleri size gelip, "Bize 100 bin euro verin, ortak olun bu kulüpten yetişecek oyuncular da ileride sizin olsun" vaatleri ile birçok kulübe teklif götürüyorlar. Fakat belli bir süre sonra bu kulüplere sizin gibi onlarca kişinin veya takımın ortak olduğunu acı bir şekilde öğrenebiliyorsunuz.

O KADAR KOLAY DEĞİL
İşin özü; bu futbolcu pazarı öyle göründüğü gibi kolay bir yer değil. Çok sağlam bağlantılarınız, zamanınız ve işin başında adamlarınızın olması gerekiyor. Beşiktaş'ın düşündüğü gibi uzaktan kumanda ile bu işi yapılması çok mümkün değil. Bu işin başındakiler, binlerce kilometre uzaktaki altyapı veya futbol okulları ile vakit kaybetmek yerine, önce Beşiktaş'ın barakalarda soyunan ikinci sınıf muamele içerisine itilen kendi gençleriyle ilgilenirlerse daha doğru bir iş yaparlar.