Kanal D'nin Doktorum programı, ekranların en doğru konumlandırılmış sağlık programı. Bunda yapım ekibi kadar sunucuların samimiyetinin ve programa iyi hazırlanmalarının da rolü var.
Ancak geçen çarşamba programda yaşananlar beni şaşırttı.

ZAVALLI ÇOCUK
Çocuk iletişimi konusunda uzman Prof. Dr. Sabiha Paktuna Keskin stüdyoda bilgi verirken; sorunlu bir çocuk, annesi ve kız kardeşi ile beraber stüdyoya getirildi. İlkokula giden Naci isimli çocuk içine kapanık ve agresif tavırlarıyla aile üyelerini canından bezdirmişti. Zaten stüdyoda bulunduğu yarım saat süresince de annesinin ardına saklanıp durdu. Profesör, çocuğun sorunlarını analiz ederken, o her şeyin farkında olarak, koltuğun üzerinde büzüldükçe büzülüyor, adeta annesiyle koltuk arasını bir ağaç kovuğu gibi kullanıyordu. Belli ki sıkılmıştı, utanmıştı, iyice içine kapanmıştı ve o anda istediği tek şey yok olmaktı.

TRAVMA YARATIR
Ben pedagog değilim. Ama çocuğun o andaki ruh halini anlamak için uzman olmaya da gerek yoktu. Küçük Naci'nin canlı yayında yaşadığı o yarım saat, belki de rehabilitasyon sürecini iyice uzatacak bir duygusal travmaya dönüşmüştü.
Profesör konuştu, çocuk ezildi ve program böylece sürüp gitti.
Peki, o çocuğun bunca eziyeti çekmesine gerek var mıydı? Zaten evdeki halleri videolarla stüdyoya taşınmıştı. Hocamız sadece bu görüntüleri esas alarak analiz yapsa, daha 'sağlıklı' olmaz mıydı?