Ayşe ile eşine mutluluklar diledim, aman da ne kötü ettim...
Eleştiriler, eleştiriler... Öyleyse toplu bir yanıt verelim;
İki insan birbirine âşık olmuş, bırakmamış. Ne güzel. Birilerinin mutluluğundan ben asla mutsuz olmam. Çok ayıptır çok...
Hayatı kimseye öğretecek kadar bilge değilim, siz de değilsiniz.
Yani, tavsiyelerimiz bizesize kalsın.
Hiç bilmediğin bir hayatla ilgili ahkam kesmek en son yapılacak şeydir. (Ben de bir kere yaptım, sonra çok üzüldüm.)

HERKES DÜRÜST OLSUN
Hiç kimse hasta bir insanı ardında bırakıp da yeni bir yolda yürümez.
Unutmaz. Bırakmaz... İnsanın yüreği bir kez bile sevebilmişse bunu asla yapmaz.
Ayşe düğün hediyesini açıkladı diye 'görgüsüz' diyenlere de bir çift laf: Kendisine 'evlilik hediyeniz ne?' sorusu sorulmuş, o da yanıtını vermiş. Şimdi herkes bir kez dürüst olsun. Eşiniz, sevgiliniz, size de böyle bir jest yapsa (ne çok isterdiniz değil mi?) eşe dosta, yakına uzağa ballandıra ballandıra anlatmaz mıydınız?