Kısa, eksik ve güdük kelimelerle konuşuyoruz.
Bize benzeyen kelimelerle...
Bizim de hep bir yanımız eksik, bir yanımız huzursuz değil mi?
Bir tanıdıkla karşılaşıyorsunuz; dilinizden "Ne haber? Nasıl gidiyor?" sözcüklerinden başka bir şey dökülmüyor. Öte yandan sosyal medya bizi hızla yarıştırıyor.
Parmaklarımız tuşlarda dans ediyor, harfleri atlaya atlaya yazıyor.
Sevgililer Günü'nün çiçekleri bile fabrikasyon...
Üzerine not iliştirmek isteyen, açıyor interneti, 'Güzel sözler' yazıp arıyor, buluyor, içinden en uygun olanı çiçeğe iliştiriyor.
Derinlik var mı?
Yok...

İÇİN İYİYSE ZENGİNSİN!
Meral Okay'ın ölümü bize bütün eksik yanlarımızı gösterdi.
Birden herkes sevgi böceği kesildi ya! Herkeste bir iyi insan olma arzusu, bir 'bize neler oldu?' pişmanlığı... (Kim, size ne yapmış olabilir ki? Hem bir günde iyi insan olunmaz arkadaşlar!
Bırakalım bu numaraları...) Yüzü hep gülen ve dost biriktiren bu kadın, giderken bile bunu hatırlattıysa bizlere, ne mutlu ona...
Yine yapmış görevini!
Benim derdim kelimelerle...
Çünkü insanın içi neyse, dilinden dökülen de odur.
Herkes sözcüklerinin insanıdır.
İçin iyiyse zenginsindir.
O zaman binbir sözcükle bezersin duygularını... Öyle seversin insanı, çocuğu, dostu, doğayı ve aşkı...
Birini çok sevip bir başkasından nefret edemezsin.
Aslında kimseden nefret etmezsin.
Olsa olsa kayda geçirmezsin. Yoktur yani o sevmediğin insan hayatında.
Meral'in aşkı anlatırken kullandığı sözcükleri bir bir hafızama kazıdım. "Yaman'ı çok sevdiği için mi böyle konuşuyordu yoksa böyle konuşabildiği, duygularını böyle dile getirebildiği için mi Yaman'ı çok sevmişti?" diye düşündüm.

AKSU BOŞA KONUŞMAZ!
Yürek zenginliği bu olsa gerek.
Peki ya, Sezen Aksu'nun Meral'in ardından söyledikleri... "Yetemedim, gitti ömrümün geri kalanı" demesi...
Yol arkadaşlığını, dostluğu, kardeşliği, sevgiyi, hayatı birlikte kucaklamayı, birlikte ağlayıp birlikte gülebilmeyi daha iyi ne anlatabilir ki?
Düşündüm de, bugüne kadar Sezen Aksu'yla ne konuştuysam hepsi aklımda kalmış. Çünkü hepsi derinmiş, içeriği varmış. Kadın boşa konuşmamış.
Aslında yaşamak böyle bir şeymiş.
Sözcüklerle, sevgiyle, derinlemesine.