İster zengin, ister fakir, ister kentli, ister taşralı olsun ama bu dünyada herkesin uğraşacak bir avuç toprağı olsun.
Bir avuçtan kastım; gerçekten bir avuç.
Yani bu; minicik de olsa bir bahçe veya bir metrekarelik bir balkon da olabilir.
İnsanın yeter ki niyeti olsun; o balkonda ne maydanozlar, ne biberler, ne sardunyalar, ne açelyalar biter.
Sanal âlemde saçma sapan çiftlik oyunları oynayacağınıza; bu hafta üşenmeyin de semt pazarına uğrayın.
Bir-iki plastik saksı alıp onları dilediğiniz renklere boyayın. Sadece bu iş bile çok eğlenceli. Sonra da ister çiçek, ister sebze fidelerini kapıp eve gelin.

KARAKTERLERİ VAR
Tabii bir torba da toprak... Sonra geçirin eldivenleri elinize ve o renkli saksılara kendi elceğizlerinizle fidelerinizi tek tek dikin.
Her birine hemen bir parça can suyu verin.
Sonra açın interneti ve artık domates mi, çiçek mi ne diktiyseniz; ne kadar su ve güneş istediğini öğrenin.
Onlar da sizin gibi çünkü. Kendi karakterleri, kendi tercihleri, kendi ihtiyaçları var ve hepsi de ayrı.
Huylarını suylarını öğrendikten sonra da onlara bebek gibi bakın. Karşılığını almaya başladığınızda da o sevinçle beni anın.
Ben buradan hissederim; hisli hayvanım.