Sosyal medya demişken özellikle Twitter'ın bazı insanlarla kimyası bir türlü uyuşmuyor.
Sevemiyorlar birbirlerini... "Tam senlik bir yer, kesin sen de olmalısın" dediğim birkaç kişinin attığı tweet'leri görünce çok yanıldığımı anlıyorum.
Bir kere o mecrada kendini kasmamak lazım.
Sürekli aforizmalar üretmek ya da günde 10 tane şaka yapmak zorunda değilsin.

İNSANLARI ŞAŞIRTTI
İçinden geleni, içinden geldiği gibi yazdığın sürece o kimya tutuyor.
Bu formülün tutmadığı bir kişi var gerçi...
Cem Yılmaz yazmadı yazmadı; sonra ardı ardına tweet'ler atmaya başladı ve insanları çok şaşırttı.
Yazdıkları sanki Google Translate'te çevrilmiş gibi.
Ya da hani insan sayıklarken anlamsız sözler çıkar ya ağzından; hah, işte aynı onun gibi...
Sadece kendisinin anladığı bir şeyler yazıyor.
Adamın keyfinin kahyası mıyız? Yazar yazar.

FREKANSI BAŞKA
Ama işte insanların Cem Yılmaz isminden beklentisi o kadar yüksek ve farklı ki, kendi özel alanındaki Cem'i pek sevmediler.
Yazdıklarıyla dalga geçen mi istersin, onunla aşık atmaya kalkan mı, "Bir efsane çöktü" diyen mi?
Oysa adam başka frekansta.
Sahnede aktardıkları, biz sıradan fanilerin anlayabileceği hale getirilmiş, seyreltilmiş şakalar.
Konsantresi işte böyle biraz ağır oluyor.
Okuyana 'Ne saçmalıyor bu adam yahu?' dedirtiyor.
Saçmaladığı falan yok bence.
Adam kasmıyor, içinden geleni süzmeden, seyreltmeden aktarıyor.
Eh tabii, bu da ortalama ve altı zekalar için biraz ağır oluyor.