Kadınların imamın kayığına bineceği güne kadar kendine bakması, ufak tefek estetik hilelerle vitrini cafcaflı tutması taraftarıyım.
Güzel yaşlanmak diye bir şey yok çünkü. Büyük yalan!
Yaşlanmanın, kırışıp buruşmanın, çökmenin, suyu çekilmiş limon haline gelmenin nesi güzel olabilir ki?
Ama bunun da bir ayarı olmalı tabii...
Bu estetik müdahale işi çok riskli; ayarı kaçırmazsan her dem taşsın, tazesin, ayarı kaçırırsan alemin maskarası.
Bu estetik işinde anlamadığım bir şey daha var; o da yaptırılan işlemlerin saklanması...
Tıpkı yaş saklamak gibi, bu da çok beyhude bir çaba değil mi?
İlk ve son dolgumu yaptırdığımda doktorumun yanından çıkmış ve eve gidene kadar herkesi arayıp "Ben dolgu yaptırdım, şahane oldu" diye haber vermiştim. Ne var ki bunda? Görenler anlamayacak mı zaten bende bir değişiklik olduğunu? Gerçi hevesim kursağımda kalmış, bünyem yapılan dolguyu bir kaç gün içinde emip yok etmişti.
Çok nadir de olsa görülebilen bir durummuş ve geldi beni buldu. Uzatmayayım; estetik işlemlerden korkmayın.
Bir kadın aynadaki görüntüsünü önce kendi beğenirse; evini de, iş yerini de çiçek bahçesine çevirir, unutmayın.