Bir yılın sonunda "Ohh" çekmek de varmış.
Şarkıları yazmak, stüdyo günleri, tam sonuna gelmişken her şeye en baştan başlamak, tekrar stüdyo günleri, ani kararlar, zor verilen kararlar...
Çekimler, çekemezlikler, oyunlar, kulisler, kaprisler, uykusuz geceler, depresyon halleri, "Oldu"lar, "Olmadı"lar, canına tak etmeler, acil servise koşmalar, sinir krizinde boğulmalar... Hepsi bitti.
Ne yalan söyleyeyim; ben de bittim. Gördüğünüz gibi hiç de kolay bir süreç değil yani.
Hiç pembe değil.
Hani ilişkiler için "Mutsuz olduğun zamanlar, mutlu olduklarından fazlaysa ayrıl" derler ya, bu mantıktan bakarsan albüm yapma işini hemen bırakmak, tası tarağı toplayıp çok uzaklara kaçmak gerekir. Ama seviyoruz işte, müziksiz duramıyoruz, sırılsıklam âşığız işte.
Manyakistan tabir ettiğim bu dünyayı çekiyoruz işte.
Neyse, bugün işte o gün! Benim dört gözle beklediğim, her şeye değen gün!
İkinci albümüm 'Sıfır Makyaj' müzik marketlerde yerini alıyor.
Ben de bavulumu yaptım, ablamla tatile gidiyorum.
Kendime verebileceğim en güzel hediye bu olsa gerek.
Sıfır makyaj sokaklarda dolaşıp ablam ve arkadaşlarımla gülmek, düşünmemek, durmak...
Sıfırlanmak...
Hadi hoşça kalın, size kendimden şarkılar bıraktım, unutmayın!