Canım kardeşim, sevgili arkadaşım, geleceği ümit vâdeden insan, sana küçük bir tavsiyem olacak.
Ayşe tavsiyesi no 1:
Biliyorum için kıpır kıpır, yazasın var.
Biliyorum olan biteni saklayasın var.
Biliyorum sıkıntını, telaşını, coşkunu satırlara dökesin var.
Ama! İşte geldi 'ama'; dökme güzelim, dökme canım.
Sen sen ol, günlük tutma.
Çünkü o günlük, gün gelir başına çoraplar örer.
Çünkü o günlük, gün gelir birilerinin eline geçer.
Çünkü o günlük, er ya da geç aleyhine delil olarak kullanılacaktır.
Ben henüz dönüp dolaşıp sahibinin poposuna batmamış bir günlük görmedim.
Sen beni dinle, yapma.
Hem sadece kendi hayatını roman gibi zannetme.
Başına gelen çok önemli şeyleri zaten bir ömür unutmazsın.
Hayat dediğin ne ki?
Baksana herkesinki roman; hem de bu devirde, şipşak fotoroman.