Filmlerinin bir derdi olduğu için. Öylesine bir dert değil ama... Kavga eden, inadına mücadele edip izleyeni sorgulamaya sevk eden bir dert bu.
Bazıları kavga ederek yaşar; Demirkubuz'da hissettiğimiz de bu! Sanki bir ödün vermeme abidesi gibi duruyor aramızda. Sinemaya, izleyiciye, medyaya vs. karşı hep dürüst durmak için çabalıyor ve dürüstlüğün erdemini hatırlatıyor bizlere.

PATATES BİLE OYNUYOR
Dikkat ediyor musunuz; 'Yeraltı' filmi vizyona girdiğinden beri tartışılıyor. Salondan çıktıktan sonra arkadaşınla kafa kafaya verip konuşmak, Twitter'a bir şeyler taşımak... İşte 'gerçek sinema' ile 'popcorn sinema' arasındaki fark da bu. Gerçek sinema; izleyip unutmak değil!
En önemlisi de salondan çıktığınızda 'bir Zeki Demirkubuz filmi'ni terk ettiğinizi hissediyorsunuz bir şekilde. Atıyorum, salondan çıktıktan sonra uyuz bir telefon görüşmesi yapıyorsunuz ve "Neden Muharrem gibi çat çat söylemedim içimdekileri" diyorsunuz.
İşte budur gerçek sinema.
İzleyene "Akıllı bir adam kendisine karşı acımasız değilse, gururlu da olamaz..." deyip onu biraz daha insan yapmaya çalışır.
Not: 'Yeraltı' bir Zeki Demirkubuz filmi olmasının tüm artılarını bir tarafa bırakın sadece Engin Günaydın'ın muhteşem performansı için bile izlenmeyi hak ediyor.
'Yeraltı'nda bildiğiniz patates bile anlamlı oynuyor.