Dile kolay! Galatasaray gibi bir takım 106 gündür deplasmanlardan üç puanla çıkma başarısı gösterememiş. Şu an geldiği nokta ise kelimenin tam anlamıyla büyük hayal kırıklığı!.
Galatasaray'ın içinde bulunduğu durumdan dolayı maçları 'hedefsizlik' olarak yorumlayabilir miyiz? Ya da bu hedefsizliğin getirdiği konsantrasyondan dolayı bu sonuçların çıktığı söylenebilir mi? Bugünkü durum hedefsizlik değil niyetsizlik!
Oyun disiplininden tamamen kopuk, herkesin kendisine göre bir şeyler yapmaya- yapmamaya çalıştığı kaos bir oyun! İşini profesyonelce yapmaya çalışan bir iki oyuncu dışında diğerleri sahaya 'Maç bitse de gitsek' havasında çıkmışlar. Yazık! Galatasaray gibi büyük bir takımın formasını giyen oyuncuların koşullar ne olursa olsun, profesyonelce hareket etmeleri gerek.

SERVET DIŞINDA KİMSE YOKTU
Maça gelince... Antalyaspor, maçın başlamasıyla birlikte kazanmayı daha çok isteyen takımdı. İlk yarıda attıkları golden sonra ise farkı artırmaları işten bile değildi. Çünkü Galatasaray'da savunmada Servet dışında ayakta kalan oyuncu yoktu.
İki bek Serdar ve Hakan hücumlara hiç çıkmadılar. Önde Pino ve Stancu gibi top ayaklarına geldiğinde panikleyen, telaştan gelişi güzel hareketler yapan oyuncular varken, karşı kalede etkin olamazsınız.
Kendisinden çok şey beklenen Arda ise küskünleri oynayınca, Galatasaray takımı rakibin savunmada bir iki pozisyondaki hatasından kaynaklanan gol pozisyonu dışında hiç etkili olamadı.
İkinci yarı ise Galatasaray oyuncu ve sistem değişikliğiyle sahaya çıkmasına rağmen yine ilk yarıya göre değişen bir şey yoktu. Hatta ilk yarıdan çok daha fazla hatalar ve vurdumduymaz görüntüler ortaya çıktı.
Medical Park Antalyaspor da Galatasaray'ın bu durumundan çok iyi yararlanarak farklı bir skor yakalama becerisi gösterdi.