Haber Türk televizyonunda "Cemaat-Fenerbahçe ilişkileri" tartışıldı. Benden önce, Ruşen Çakır "bu algının Cemaat'e yakın gazete ve televizyonların yayınından doğduğunu" söylemişti. Bir başka ifadeyle, Samanyolu ya da Zaman gazetesinde, Fenerbahçe'de şike yapıldığı, sonuna kadar gidilmesi gerektiğine dair haber ve yorumlar peş peşe çıkmıştı. Bu da, "Cemaat, Fenerbahçe'yi ele geçirmek istiyor" inancını kuvvetlendirmişti. Ruşen Çakır'dan hemen sonra ben değerlendirme yaptım, Hizmet'e yakın gazete ve televizyonların yayınlarının, Fenerbahçe'yi ele geçirmek arzusundan değil, müşterek bir dünya görüşünden, bir ahlâki duruştan kaynaklandığını anlattım. Aynı Ergenekon ve Balyoz'da olduğu gibi, Fenerbahçe meselesinde de, "daha temiz ve daha demokratik bir toplum olalım" talebi mevcut. Bu da, "Her davada sonuna kadar gidilsin" düşüncesini, o grubun yayın organlarında hâkim kılıyor. MİT meselesinde de gördük. Cemaat, MİT içinde yanlış yapanlar varsa hesap sorulsun istiyordu. Ama bu tavrı, "güvenlikçi politikaları talep ediyor" şeklinde yorumlandı. Sözde hükümet de Oslo sürecinden yanaydı. İddianın gerçeğe dayanmadığı, geçen süre içinde anlaşılmadı mı?
Oda TV operasyonu, Ahmet Şık'ı cezalandırmak için mi yapıldı? Şık, "Dokunan yanıyor" dedi. Oysa hedef Şık değil, Oda TV'ydi. Eğer kitabın taslağı Oda TV bilgisayarında çıkmasaydı, Ahmet Şık davaya dahil edilmeyecekti. Oda TV'ciler, yığınla belgenin, bu arada Şık'ın kitabının, virüsle bilgisayara yerleştirildiğini ileri sürdüler. Konu TÜBİTAK tarafından araştırılıyor. Virüs çıkmadığı takdirde bütün bu iddialar çökmeyecek mi? O zaman Şık, gene "Dokunan yanıyor" diyebilecek mi?
Cemaat ile "Yargı" ve "Emniyet" arasında bağ olduğu iddiasını delillendiremeyenler, gazete ve tv yayınlarını delil olarak göstermeye çabalıyor. Cumhuriyet ya da Sözcü gazetesinin bütün yazarları, Ergenekon davasını eleştiriyor. Buradan yola çıkarak, her birini Ergenekon üyesi mi ilan edeceğiz?