Londra uçağına bindiğimde hayli öfkeli ve kızgındım. Uçağı beklerken gazetede devletten koruma isteyen gencecik öğretmen Gülşah Aktürk'e, Van Vali Yardımcısı Zafer Coşkun'un "En fazla ölürsün" imasında sarfettiği sözleri ve ardından da Gülşah Öğretmen'in bu ülkede sayıları her geçen gün kadına yönelik artan şiddetin son kurbanı oluşuyla ilgili haberleri okumuştum.
Londra'ya gelip de Vodafone Vakfı'nın Direktörü Andrew Dunnet'tan Londra'da aile içi şiddete uğrayan kadınların 4 dakika gibi kısa bir sürede polisi yanlarında buldukları sistemi dinleyince ülkemizde şiddet gören kadınlar için bir kez daha üzüldüm.
İngiltere'de sadece üç gruba ait kişiler polisi aradığı zaman polis 4 dakika sonra onların yanında oluyormuş. Biri Kraliyet Ailesi, diğeri Bakanlar Kurulu mensupları ve öteki de şiddete uğrayan kadın mağdurlar. Dunnet, İngiltere'de işlenen bir cinayetin polise maliyetinin 1 milyon pound olarak hesaplandığını da hatırlatarak geliştirdikleri teknolojinin bir diğer faydasını daha hatırlatıyor tabii.
Öğrendik ki Londra'da mobil teknoloji uygulaması 13 polis bölgesinde başlamış, yakında 6 bölge daha dahil olacakmış ve bu sistemden yararlanan kadın sayısı da 2 binlere gelmiş. Cep telefonun içinde değil ama cep telefonu görünümünde özel bir cihaza sahip kadınların tehlike anında düğmeye basmaları yeterli oluyormuş. Thames Bölgesi'ndeki 16 kadın cinayeti olmuş ve bunların dörtte biri aile içi şiddet gören kadınlardan oluşmuş.
Evet başta Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin'in "panik butonu" gibi kadını hızlı bir şekilde koruyacak tedbirler üzerinde tüm gayretiyle çalışıyor ancak ne yazık ki henüz Türkiye'de tam anlamıyla caydırıcı mekanizmalar devreye girmiş değil. Üstelik Gülşah Öğretmen gibi öldürüleceği korkusuyla devlete sığınıp, koruma istemesine rağmen bizim ülkemizde ne yazık ki tedbirler zamanında alınamıyor ve kadınlarımız vahşi cinayetlerin kurbanı olup duruyor. Gülşah Öğretmen Londra'da doğmuş ya da yaşıyor olsaydı göz göre göre bir trajedinin kahramanı olmayacaktı yani...