BRIC'in en büyüğü Çin'in, başbakan düzeyinde Türkiye'ye geliyor olması, "eksen kayma" tartışmalarına çok farklı boyutlar kazandıracak.
Zira Çin, düne kadar "1 kilo pirinç" ucuzluğundaki işgücünden kazandığı avantajın eridiğinin farkında. Çin, ölçek ekonomisinden kaynaklanan olağanüstü "kazanımlarının" da limitine varmak üzere.
Düne kadar Maocu rejimi yıkmak için milyarlar akıtan Batı'nın son yıllarda aynı rejimi "koruyarak dönüştürmek için" yaptığı doğrudan yatırımlar ise küresel krizde durma noktasına erişti.
Bu şartlar altında Çin, "ucuz ve olağanüstü büyük ölçekteki" malları ile gerçekleştirdiği "dünya istilasını", şimdi "yatırım atağına" dönüştürüyor.
Uzak Doğu'nun bu "uzak" ülkesi bugün, büyük pazarlara daha yakın durmak istiyor. Bir bakıma Çin; yatırım üssünü dış dünyaya taşıyor. Bu, daha önce de olmuştu ve Japonya, "yüzer fabrika" modeliyle arabalarını Amerikan Detroit'in kalbine kadar sokmuş, otomotivde dengeleri alt üst etmişti.
Bugün uluslararası ilişkilerin geldiği boyut, gümrük duvarlarının yeni tanımı ve bilgi-iletişim teknolojilerinin yarattığı ekoevren, Çin'e "küresel girişimci" fırsatını sunmuş bulunuyor. Pire Limanı şimdi, bir Çin üretim üssü ve burnumuzun dibinde.
Türkiye, doğal kaynaklar ve yerel kabiliyetleriyle Yunanistan ile kıyaslanmayacak ölçekte ve Çin ile "stratejik ortaklık" kurabilecek denkliğe aday.
Başbakan Wen Jiabao'nun temasları, iki ülke ticaretinin geliştirilmesinden öte anlam taşıyor.
Yakın gelecekte artan işbirliktelikleri sayesinde Türk sanayinin de "daha hızlı dönüşeceği" kanaatindeyim.
Belki de bizim kendi başımıza yapamadığımız dönüşüm, Çin etkisiyle tetiklenebilir.
Çin'in ölçek ve inovasyondan gelen gücünü, Türkiye'nin jeopolitik konumu, pazar yerlerine yakınlık ve enerji kavşağındaki duruşu, farklı ve yeni zenginlik alanları ortaya çıkarabilir. Özellikle son 5 yılda AB'nin dışında da ekonomik alanda var olunabileceğini "deneyerek, yaşayarak" gören Türkiye, şimdi yeni eksenlerle "kesişiyor" ya da örtüşüyor.
Bizdeki "Batı eksencileri" jargonuyla söylersek; Çin'in de ekseni kayıyor. Ya da küresel dinamiklerin diliyle; tıpkı Türkiye gibi Çin de yeni ve paralel eksenler kuruyor.
