Şu hale bak; bize "tam üyelik için" kırk takla attıran Avrupa'nın yaşadığı kriz, Türkiye-AB sürecini yeni bir boyuta taşıma fırsatını doğurdu.
Gümrük Birliği müzakere yıllarını hatırlıyorum. Kayıp yıllarımız 90'larda, Avrupa bize kriter dayatır biz de uymaya çalışırdık. Karşı çıkanımızın argümanı dahi, bu kriterler üzerineydi.
Avrupa'da 2'nci Dünya Savaşı' ndan bu yana yaşanan en büyük buhran, bu kriterlerin erişilebilirliği kadar, derinliğini de sorgulamamızı sağladı. Öyle ki bazı alanlarda bu kriterleri aştık ve kendi "Ankara Kriterleri" mizi oluşturmaya başladık.
Avrupa'yı delip geçen krizden sonra biliyoruz ki bu ülkeler, "gerekli dersleri" alarak, daha sağlam bir yapıya bürünebilir. Her ne kadar euronun ortadan kalkma ve AB'nin dağılma riski varsa da beklenen, "daha güçlü" Avrupa'dır.
2001 krizinden öğrendiklerimiz bize bu krizde "teğet" şansı kadar, kendi üretim, paylaşım, değer yaratma ve iş süreçlerimizi gözden geçirme zamanı kazandırdı.
Şimdi alkışı bir kenara bırakıp, Yunanistan'dan İspanya'ya, İrlanda'dan Almanya'ya dek her bir Avrupa örneğinden yola çıkarak "Türkiye için çıkarılacak dersler" hazırlama zamanıdır.
Bizdeki yığınca STK'nın ve akademik kadroların, şu günlerde küresel kriz dersleri için harıl harıl çalışması gerekiyor.
Neticede kriz bir gün bitecek ve yeni işbölümü düzeninde Türkiye, daha güçlü aktör olacak ise elinde "neyi, neden, nasıl ve kimin için yapacağına" dair stratejilerini şimdiden oluşturmalı...