Sukuk'un en sade tanımı bu... Uluslararası piyasalardan cari faiz oranlarıyla borçlanmanın daraldığı ortamda, gözde enstrüman olarak devreye giren sukuk, Körfez ülkelerinden sermaye transferinin de işe yarayan yöntemi aynı zamanda... Faiz yerine bono sahibine başka isimler altında ödeme imkânı sunan sukuk'un geri ödemesine birkaç örnek verelim: İcar karşılığı borçlanma; icara, ürün karşılığı borçlanma; muzara, sulama karşılığı borçlanma; musaga, ağaçlandırma karşılığı borçlanma; mugarasa... Kısaca işin özünde, faiz dışında değer oluşturma gayretinin işleyen yöntemi bu.
Türkiye'nin bu enstrümanı yeterince kullandığını söylemek zor. Bu alanda özellikle son yıllarda giderek artan potansiyelimiz var. Hele ki Körfez ülkelerinde Türkiye'nin yükselen imajı, sukuk ile borçlanma yeteneğimizin daha cesur adımlarla devreye alınabileceği umudu sunuyor bizlere.
Bunların başında da mütekabiliyet ve kentsel dönüşümün barındırdığı bölgesel iş imkânları geliyor. Biliyoruz ki bugün Türkiye, bir yandan cari açığı azaltmak ve diğer yandan büyümenin finansmanı için gerekli kaynağı oluşturma yönünde, yabancı sermayeye ihtiyaç duyuyor.
Son aylarda katlanan yalancı sermaye (sıcak para) girişi de göz önüne alındığında, Türkiye'nin, sukuk dâhil, alternatif borçlanma enstrümanlarını gözden geçirmesi kaçınılmaz oluyor. Kültürel yakınlık, bölgesel avantajlar ve finansman modeli olarak sunduğu cazibeyi "zamanında" fark ediyor olma, sukuk pazarında geç kalma gafletine düşmemize engel oluşturabilir ancak. Endişem, faizsiz bononun önemini, zaten bize borç veren uluslararası finans kuruluşları sukuk'tan aslan payını aldıktan sonra fark etmemizdir.