Sayıları 1.7 milyon olan taşeron işçilere, 5 ayrı koruma geliyor. Ücretin gecikememesinden yıllık izin haklarına dek farklı tedbirleri içeren taslağın amacı, işsizlik dahil çalışma barışını korumak...
Dün, işsizlik ocak ayı rakamları %10.6 açıklandı. Görünen, binde 4 artış yaşandığıdır. 226 bin iş kaybı var. Mevsim etkilerinden arındırıldığında oran %9.4'e geriliyor. Ancak işsizliği, tanımına yönelik farklı oranlar üzerinden okumak, pek işe yaramıyor. Kimi "iyi" derken öteki "kötü" gelişme diyebilir.
Değişmeyen gerçek, yılda 600 bin ilave işgücüne istihdam açma zorunluluğumuzdur ve bunu sağlamaya yönelik politikaların etkinliğidir. Büyümesini %8.8'den %2.2'ye çektiğimiz ekonomide, gıpta edilen performansımızda gerileme de anlaşılabilir. Cari açığın eleştirisini rakamlara hapsedip, sürecin yönetimi ve psikolojisini ıskaladığımızda, analizler fayda sağlamıyor.
Sanayi verileri de gösterdi ki Türkiye, frenin etkisiyle kestiği hızı, yeniden kazanma sürecine girdi. Tek parametre de sanayi üretim endeksi değil... Yurtdışı sermaye hareketliliğinden çözüm süreci beklentileri, not artışları, ihracatın katkısı vb. Yeni yatırımlarda temel strateji "cari açığı azaltan, istihdama katkı veren" dinamiğine odaklandı. Şimdi soru, hangi adımlarımızın bu stratejiye uygun atıldığı, hangi hayati noktaların ıskalandığıdır.
Denklemi durağan rakamlar üzerinden okuyunca, sürecin dinamizmini göremiyor ve ufkumuzu "felaket ile zafer" gibi uç duygulara taşıyabiliyoruz. Ancak temel sorun hâlâ aynıdır; katma değerli büyümeye odaklanmak!